บทที่ 249

“ดูเหมือนว่าแกมีความสามารถมากเลยนะ!” โอนีลตกใจ จากนั้นเขาก็ยิ้มแสดงให้เห็นถึงฟันขาวราวกับไข่มุก “น่าสนใจ จอมพลของแกเกือบจะตายอยู่แล้ว กล้าดียังไงมาท้าทายฉัน? ดูเหมือนว่าแกจะเป็นหนึ่งในผู้รักชาติที่ชอบธรรมตามตำนานที่พูดถึงใช่ไหม? ในหัวของแกต้องรักชาติมาก ๆ จนยอมตายอย่างโง่เขลาเพื่อประเทศชาติเนี่ยนะ?” “สรุปเองเออเองเลยสิ!” เฟนด์หัวเราะเบา ๆ ก่อนเอ่ยอย่างใจเย็น “แกจัดการไปได้แค่ 10 ไม่สิ 11 ครั้งที่ชนะติดต่อกันเพราะว่าแกไม่เคยเจอฉันน่ะสิ ฉันจะจบชีวิตแกวันนี้แหละ!” “เหอะ ขี้โม้ใครจะรู้ล่ะ?!” “อย่าฉี่ราดล่ะตอนที่โดนหมัดของฉัน! ฮ่า ๆ ๆ ๆ!” โอนีลยังคงหัวเราะ หลังจากพูดเขาก็มองไปที่พิธีกร “คุณพิธีกร อะไรกันเนี่ย? วันนี้ไม่ใช่แค่แข่งครั้งเดียวเหรอ? ทำไมมีมาให้ถึงสองเลยล่ะ?” พิธีกรยิ้มพร้อมกับสะดุ้งก่อนวิ่งหนีไป “ฉันเพิ่งชี้แจงกับพวกเขาไป ชายคนนี้ลงชื่อสมัครมาด้วยความยินยอม ข้อมูลประจำตัวที่เขียนมาก็คือ ทหารไร้นามกับห้าปีในการเข่นฆ่า ฆ่าหมาอเมริกา!” “ไอ้เวร!” ได้ยินอย่างนั้นแล้ว โอนีลก็กำหมัดแน่นจนเกิดเสียง “แกเป็นแค่ทหารไร้นามแล้วจะมาอยากฆ่าฉันงั้นเหรอ? แกกำลังหยามฉัน ฉันจะฆ่าแกเองวัน