บทที่ 244

“เร็วมาก!” บริทนีย์และฝูงชนอุทานขึ้นมา ทุกคนต่างสนใจกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นบนสังเวียน เดนนิสเร็วมาก เขาพุ่งเข้าใส่เร็วราวกับเสือดาว ก่อนจะมีใครคิดอะไรได้ เขาก็อยู่ตรงหน้าโอนีลแล้ว “ปั๊ก!” หมัดของเดนนิสพุ่งเข้าไปที่หน้าอกของคู่ต่อสู้ เป็นหมัดที่แรงและแข็งแรง “อะไรกัน เขาต่อยโดน!” “พระเจ้า ไม่เคยมีแบบนี้มาก่อนเลยนะ!” “ต่อยได้ดีนี่ ฮ่า ๆ โอนีลดูถูกแคทธีเซีย ต่อยแรง ๆ เลย!” ฝูงชนเริ่มดังกระหึ่ม หลังจากหมัดแรก เดนนิสก็ถูกผลักออกไป เขาถอยหลังไปสองสามก้าวและจ้องมองคู่ต่อสู้ด้วยสีหน้าจริงจัง เขาไม่กล้าผ่อนคลาย โอนีลถอยหลังไปเพียงก้าวเดียว และรอยยิ้มแสนชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้น “ฮ่า ๆ ไม่เลวนี่ แกเป็นจอมพลแห่งแคทธีเซีย เพราะงั้นก็ต้องแข็งแรงกว่าเด็กเหลือขอคนอื่น ๆ” “ทุกคนที่มาท้าทายแกจะได้เป็นฮีโร่!” เดนนิสมองไปที่คู่ต่อสู้ของเขาด้วยความโกรธ ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะแพ้ แต่ก็มีค่าควรแก่การให้ความเคารพ “ฮ่า ๆ ฮีโร่เหรอ? มีแต่ผู้ชนะเท่านั้นแหละที่จะถือว่าเป็นฮีโร่ พวกขี้แพ้ก็ได้เป็นแค่ขยะและคนขี้ขลาด!” “สำหรับฉันแล้วพวกแกไม่ใช่คนที่เป็นนักต่อสู้เลย พวกแกอ่อนแอสำหรับฉัน!” โอนีลหัวเราะดัง