บทที่ 2432

พวกเขายังคงอยู่ในวิมานโอสถ แม้ว่าเฟนด์จะเอือมระอา แต่เขาไม่อาจฆ่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์ได้ ดังนั้นเขาควรออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด มันจะช่วยให้ปัญหาน้อยลงได้มาก เมื่อเขาได้สร้างชื่อให้กับตัวเองและบรรลุเป้าหมายเรียบร้อยแล้ว เขาจะตามหาสองคนนี้อีกครั้ง และพิสูจน์ให้พวกเขาเห็นว่าตัวเขานั้นไม่ใช่คนที่ใครจะดูแคลนได้ รองเหรัญญิกรีบพยักหน้า ราวกับเขาเข้าใจว่าทำไมเฟนด์ถึงอยากรีบออกไปจากที่นี่นัก “เราจะออกเดินทางภายในสี่ชั่วโมง เราชักช้าไม่ได้อยู่แล้ว” เมื่อได้ยินคำพูดของรองเหรัญญิก เฟนด์ก็ยิ้มอย่างจริงใจ จะเป็นการดีที่สุดถ้าเขาได้จากไปโดยเร็วที่สุดเขาไม่อยากอยู่ต่อแม้อีกสักวินาที เฟนด์อยากจะบอกรองเหรัญญิกว่าเขาสามารถออกไปได้ทันทีโดยไม่ต้องจัดการอะไรเลยด้วยซ้ำ ทันใดนั้นประตูห้องรังสีแห่งโอสถก็ถูกกระแทกออก และรองเหรัญญิกก็ขมวดคิ้ว "เข้ามา!" บัณฑิตลำดับที่เก้านั่นเองที่เข้ามา เมื่อเฟนด์เห็นหน้าเขาก็เลิกคิ้วขึ้น เขายังคงจำได้ชัดเจนว่าก่อนหน้านี้บัณฑิตลำดับที่เก้ายังยืนอยู่ด้านหลังรองเหรัญญิกตลอดเวลาด้วยซ้ำ แต่เมื่อรองเหรัญญิกได้เห็นอักขระทางยาของเฟนด์เขาจึงได้ส่งบัณฑิตลำดับที่เก้าออกไป ก่อนที่