บทที่ 2421

เฟนด์เบิกตากว้าง สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือความจริงที่ว่าในห้องรังสีแห่งโอสถไม่มีอะไรเลย มันเป็นเพียงห้องที่ว่างเปล่าอย่างสิ้นเชิงเท่านั้น ก่อนหน้านี้มันถูกปกคลุมด้วยความมืดมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ ความมืดได้สลายหายไปและไม่ทิ้งอะไรไว้เลย โชคดีที่ห้องนี้มีพื้นที่มีขนาดใหญ่พอ แม้ว่ารองเหรัญญิกจะเรียกให้พวกเขาทั้งหมดเข้าไปข้างใน แต่ก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกอึดอัดแม้แต่น้อย พวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ในห้องรังสีแห่งโอสถ กลิ่นของรังสีโอสถอันหนาแน่นคละคลุ้งเข้าจมูกของพวกเขา ห้อมล้อมร่างกายของพวกเขาทุกคน เฟนด์เลิกคิ้วอย่างสงสัย เขาได้แต่สงสัยว่าทำไมสถานที่นี้ถึงถูกปกคลุมไปด้วยความมืดทั้ง ๆ ที่มันว่างเปล่าถึงขนาดนี้ เหมือนกับว่าพวกเขากำลังซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้ ก่อนหน้านี้เฟนด์ไม่ได้รู้สึกอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะมีอะไรแปลก ๆ ให้เขาต้องสังเกต แต่หลังจากเห็นเช่นนี้แล้ว เฟนด์ก็เริ่มสงสัย อนิจจา ถึงเขาจะต้องการหาคำตอบแต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือการยืนเงียบ ๆ ที่มุม ๆ หนึ่งเพื่อทำให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ลืมสิ่งที่ตัวเองสงสัยไปจนหมด เพื่อที่จะได้คอยหาคำตอบคลายทุกข้อสงสัยใ