บทที่ 2419

“พวกนายทุกคนสามารถเข้าร่วมการคัดเลือกได้ คนแรกที่ควบแน่นอักขระทางยาได้สามร้อยอักษรจะถูกส่งไปยังพันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลาง” นักเรียนทุกคนตกตะลึงกับสิ่งที่รองเหรัญญิกพูด พวกเขาจ้องมองเหรัญญิกด้วยสีหน้าสงสัย บัณฑิตร่างเตี้ยหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะรวบรวมความกล้าหาญมากที่สุดที่เคยมีมาในชีวิตเอ่ยถามออกไปว่า “รองเหรัญญิก เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามรรคาแห่งโอสถเป็นเช่นใด แล้วเราจะควบแน่นอักขระทางยาได้ถึงสามร้อยอักษรได้อย่างไร ในบรรดาบัณฑิตทั้งสิบเอ็ดคน มีเพียงศิษย์พี่ใหญ่เท่านั้นที่เคยได้ศึกษาโอสถเพลิงสีชาด—” แต่เขาถูกขัดจังหวะก่อนจะพูดจบ “นายนี่มันโง่จริง ๆ นายคิดว่าทุกสิ่งที่นายเห็นเป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?” คำพูดเหล่านั้นทำให้บัณฑิตตัวเล็กตะลึง เขาดูท่าทางสับสน มองไปที่รองเหรัญญิก ก่อนที่จะมองไปที่นักเรียนคนอื่น ๆ เฟนด์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ และเข้าใจในทันทีว่ารองเหรัญญิกหมายถึงอะไร ทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าเขาพบกับกิลเบิร์ตครั้งแรกที่เขาเข้าไปในห้องรังสีแห่งโอสถได้อย่างไร ริมฝีปากของกิลเบิร์ตโค้งงอเป็นรอยยิ้มภาคภูมิใจ กิลเบิร์ตไม่ได้พูดอะไร หลังจากได้เห็นใบหน้าของเขาก็ทำให้ทุกคนได้