บทที่ 2416

“และอีกอย่าง นายรู้ไหมว่าพันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลางเป็นสถานที่แบบไหน ต่อให้นายจะมีความสามารถอยู่เล็กน้อย นายก็สู้ใครเขาไม่ได้หรอก ถ้านายได้ไปก็มีแต่จะทำให้วิมานโอสถต้องอับอายเปล่า ๆ!” คำพูดเหล่านั้นกระตุ้นกิลเบิร์ตได้อย่างมาก ก่อนหน้านี้ กิลเบิร์ตอาจเป็นแค่แมวแยกเขี้ยว แต่ด้วยคำพูดเหล่านั้น ตอนนี้เขาจึงกลายเป็นเสือที่ตั้งท่าจะกระโจนใส่อีกฝ่าย เขาเอื้อมมือออกไปและอยากจะบีบคอของอีกฝ่ายเอาไว้ แต่บัณฑิตคนอื่น ๆ ก็รีบเข้าไปห้าม และแยกพวกเขาทั้งสองออกจากกัน เหตุการณ์นั้นเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย และไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าใครเป็นใคร เมื่อมองดูเหตุการณ์นั้น ริมฝีปากของเฟนด์ก็กระตุกอย่างพูดไม่ออก เขาหันกลับไปมองราฟาเอลซึ่งกำลังหน้านิ่วคิ้วขมวด “นี่พวกเขาจะสู้กันจริง ๆ เหรอ…?” เฟนด์เลิกคิ้วมองราฟาเอลหลังจากที่เขาได้ยินเช่นนั้น ดูเหมือนว่าทั้งสองจะเก็บงำการแก้แค้นต่อกันมานานแล้ว ในตอนนั้นทั้งสองคนตาแดงก่ำ ในขณะที่นักเรียนที่อยู่รอบตัวพวกเขากำลังแยกพวกเขาออกจากกันอย่างวุ่นวาย เมื่อมองดูความเกลียดชังในสายตาของกิลเบิร์ต เฟนด์ก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อน กิลเบิร์ตรีบ