บทที่ 2323

แซมซั่นยืนอยู่ข้างหลังเฟนด์และพึมพำว่า "แปลกจริง ก่อนหน้านี้ทุก ๆ หนึ่งถึงสามกิโลเมตร เราจะได้พบกับสัตว์อสูร แถมจะได้พบมากกว่าหนึ่งตัวด้วย แต่ตั้งแต่ต้นไม้ที่ยืนต้นตายต้นนั้นเรื่อยมาเราก็ไม่ได้เจออสูรเลยสักตัว… สิ่งที่เห็นมีเพียงร่องรอยจากการปะทะเท่านั้น” เฟนด์ลุกขึ้นและมองไปรอบ ๆ บริเวณที่มีร่องรอยการต่อสู้ เขาไม่อาจระบุได้ว่าผู้สร้างร่องรอยเหล่านี้ไว้เป็นศิษย์จากฝ่ายพวกเขาหรือจากทางใต้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงต้องปล่อยจิตสัมผัสของตัวเองให้ขยายออกไปเป็นระยะสามร้อยเมตร ในขณะนั้น เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกเดียวกันกับที่ได้จากซากไม้ยืนต้นซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณสองร้อยห้าสิบเมตร ลมหายใจของเขากระชั้นขึ้นเพราะความวิตกกังวล “มันเป็นร่องรอยไฟฟ้าจากทักษะอสุนีโลหิตมารอีกแล้ว!” ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น พันธมิตรอีกยี่สิบสี่คนก็ชะงักงันและจ้องมองเฟนด์อย่างคาดหวัง แต่ทว่าเฟนด์ไม่รอช้า รีบมุ่งหน้าไปยังบริเวณเขาสัมผัสได้ถึงร่องรอยดังกล่าว พันธมิตรคนอื่น ๆ ตามหลังเฟนด์ไปอย่างใกล้ชิด ในโลกสีโลหิตแห่งนี้ นอกเหนือจากเนินเขาลูกแล้วลูกเล่าแล้ว สิ่งที่พวกเขาเห็นมีเพียงต้นไม้เหี่ยวเฉาทั่วไปเท่านั้น ไม้ยืนต้นตายที