บทที่ 2311

แซมซั่นพูดด้วยท่าทางหวาดกลัว "แล้วเราจะทำยังไงดี เราจะยืนรอความตายอยู่เฉย ๆ ไม่ได้! เราจะปล่อยให้คนพวกนั้นมาฆ่าเราไม่ได้ เราต้องร่วมมือกัน! “เราต้องให้ศิษย์ทั้งหมดจากสำนักทางเหนือมาทำงานร่วมกันเพื่อต่อสู้กับพวกเขา! อสูรหรือสมบัติไม่สำคัญเลย ชีวิตของเราสำคัญที่สุด!” แซมซั่นพูดถูกเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่ว่าจะของล้ำค่าเช่นไรก็ไม่อาจดึงดูดใจพวกเขาได้อีก สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขาในตอนนี้ก็คือการได้มีชีวิตต่อไป และพวกเขาก็มั่นใจว่ากลุ่มของพวกเขาคงพอได้อะไรติดไม้ติดมือกลับไปบ้าง จากการที่สำนักวายชนม์พยายามสังหารทุกคนอย่างบ้าคลั่ง หากว่าเขาไม่หาวิธีตั้งรับให้ทันท่วงที พวกเขาทุกคนก็จะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างที่สุด และหากพวกเขาไม่สามารถพลิกสถานการณ์ได้ พวกเขาจะต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้อย่างแน่นอน เฟนด์หันไปมองทั้งสามคน "คุณทั้งสามคนมีวิธีส่งข่าวให้ศิษย์คนอื่น ๆ จากสำนักของพวกคุณได้รับข่าวสารบ้างหรือเปล่า" เฮย์เดนพยักหน้า "ผมมีความคิดดี ๆ แล้ว! ผมใช้เวทย์สื่อสารกับเกรแฮมได้!" ขณะที่เขาพูด เขาได้ดึงป้ายผนึกเวทย์สื่อสารที่มีขนาดประมาณฝ่ามือออกมาจากแหวนยุทธ เฟนด์รู้ว่านั่นคืออะไร ป้า