บทที่ 230

โรซ่าดึงเซเลน่าไปที่มุมหนึ่ง “เซเลน่า…พวกเขาบอกว่าสามีของคุณเป็นคนโหดเหี้ยมที่ไร้จิตใจและฉันก็เชื่อพวกเขา” โรซ่ากระซิบ “ฉันไม่คาดหวังว่าเขาจะรู้วิธีเล่นเปียโนและเขาก็เล่นได้ดีด้วย” “ ฉันไม่เชื่อว่า เขาเป็นแค่คนไร้หัวใจอีกต่อไป…ใครก็ตามที่รู้วิธีเล่นเปียโนจะไม่มีวันเป็นคนอำมหิต!” เธอกล่าวเสริม “ฉันคิดว่าเขาเป็นคนรอบรู้เพราะเขารู้วิธีต่อสู้และเล่นเปียโน!” “อืม…ตอนนี้เขาเป็นเหมือนพระเจ้าสำหรับคุณ?” เซเลนาหัวเราะอย่างขบขันเพราะดูเหมือนว่าการเปลี่ยนแปลงทัศนคตินี้จะเร็วเกินไปหน่อย โรซ่าถอนหายใจ “ หลังจากคิดถึงเรื่องก่อนหน้านี้ มันเป็นเรื่องไร้สาระที่ราเชลแต่งขึ้น หล่อนทำเกินไปแล้วเหมือนเธอไม่เคยชอบคุณเลยตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เธอมักจะคิดว่าคุณแย่งความโดดเด่นไปจากเธอ” “เราทุกคนจบการศึกษามานานแล้วนะ ตอนนี้ฉันคิดว่าทุกอย่างมันผ่านมาแล้วและไม่ได้สนใจอดีตมากนัก ฉันไม่คิดว่าเธอจะใจแคบขนาดนี้!” โรซ่าดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่างขณะที่เธอจับมือของเซเลน่าแล้วพึมพำว่า“ ฉันขอโทษ ฉันเคยเข้าใจคุณผิดมาก่อน” “ไม่ต้องกังวลไป ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว” เซเลนายืนยันกับเธอ “อีกอย่างเมื่อเช้านี้ฉันก็ท