บทที่ 2307

น่าเสียดายที่แจ็คสันไม่อาจตอบสนองต่อเฮย์เดนได้อีก จากศพทั้งเจ็ดศพที่ถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี สองศพมาจากตำหนักสองกษัตริย์ ในขณะที่อีกสองศพมาจากสำนักปฐมหายนะ และอีกสามศพที่เหลือมาจากสำนักสหัสบรรณ แซมซั่นพบศิษย์จากสำนักปฐมหายนะที่เขาสนิทสนมและคุกเข่าลงมองดูพวกเขาด้วยความเจ็บปวด เสียงของอิเซยาห์แหบแห้งเล็กน้อยขณะที่เขาพูดว่า "นี่มันอะไรกัน ใครฆ่าพวกเขา เป็นคนหรือสัตว์อสูรกัน!" เฟนด์ถอนหายใจ สายตาของเขาขยับไปที่หน้าอกของริฟมีรูขนาดเท่ากำปั้น รอบบาดแผลไม่มีเลือดเลยแม้แต่น้อย มีเพียงสีดำบริเวณโดยรอบเท่านั้น มันดูคล้ายกับถูกไฟไหม้ หลังจากใช้ญาณทิพย์ของเขาสำรวจดู เขาก็รู้สึกได้ว่ามันมีกระแสไฟฟ้าอยู่จำนวนหนึ่ง เฟนด์จ้องมองไปที่ศพอื่น ๆ ขณะที่เขาตรวจสอบคนอื่น ๆ เขาสังเกตเห็นว่าพวกเขามีอาการบาดเจ็บที่เกิดจากอาวุธ เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่ฝีมือของสัตว์อสูรอย่างแน่นอน พวกเขาถูกมนุษย์ด้วยกันฆ่าทิ้ง เมื่อมองดูศพของริฟอีกครั้ง สีหน้าของเฟนด์ก็ดูมืดมนอย่างหนัก เขามองดูศพเหล่านั้นด้วยสายตาแปลกประหลาด ริมฝีปากของอิเซยาห์สั่นเทิ้ม “ทำไมต้องฆ่าพวกเขาทุกคนด้วย? ที่คนพวกนั้นทำทั้งหมดนี่เพียงเพื่อให้ได้มาซึ่