บทที่ 2282

“ในโลกสีโลหิตแห่งนี้ หากเธอฆ่าพวกมันได้ พวกมันจะถูกแปรเปลี่ยนเป็นหญ้าวิญญาณและสมุนไพรวิญญาณ หรือแม้แต่ศิลปยุทธและทักษะอันมีค่า นี่คือสิ่งที่หุบเหวแห่งสุญญะให้โอกาสแก่พวกเธอ” เสียงแหบพร่าพูดต่อ เขาพูดก่อนที่เฟนด์จะทันได้ตั้งสติจากความตระหนกใจในครั้งแรกของเขาเสียอีก เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนที่มาถึงโลกสีโลหิตก็รู้สึกเบิกบานในทันที ก่อนหน้านี้พวกเขาได้แต่สงสัยว่าเหตุใดพวกเขาจึงถูกส่งมายังที่แห่งนี้ด้วย และจุดประสงค์ของการไปเชิงเขาใต้พิภพกับชายสามคนนั้นคืออะไร ความสงสัยของพวกเขาได้รับคำตอบแล้ว เสียงแหบห้าวประกาศอีกครั้ง "ตอนนี้เธอยืนอยู่ห่างจากเขาใต้พิภพเป็นระยะทางหนึ่งร้อยยี่สิบไมล์ ยิ่งเธออยู่ใกล้ภูเขามากเท่าไหร่ สัตว์อสูรก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น และจำนวนอสูรที่สามารถแปรเปลี่ยนเป็นของล้ำค่าได้ก็จะยิ่งหายากขึ้นตามไปด้วย" คำพูดจากสิ่งมีชีวิตลึกลับเป็นเหมือนสารกระตุ้นที่กระตุ้นฝูงชนด้วยแรงจูงใจและจิตวิญญาณที่สูงส่ง นับตั้งแต่ที่พวกเขาก้าวเข้าสู่หุบเหวแห่งสุญญะ พวกเขาได้ประสบและพบเจอแต่ความล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า พวกเขาไม่อาจทำอะไรได้สำเร็จเลย ของล้ำค่ามากมายถูกมอบให้เพียงผู้พิช