บทที่ 2259

แววตาเย็นชาฉายผ่านดวงตาของชายสวมหน้ากาก เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ผีดิบสิบเอ็ดศพสุดท้าย ในขณะนี้ จำนวนผีดิบที่เหลืออยู่ไม่ได้เป็นอันตรายต่อเขา อย่างไรก็ตาม ชายสวมหน้ากากไม่ได้รู้สึกโล่งใจ เนื่องจากยิ่งเขาฆ่าผีดิบมากเท่าไหร่ ผีดิบที่เหลือก็ยิ่งบ้าคลั่งมากขึ้นเท่านั้น เขาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อควบคุมการใช้พลังงานที่แท้จริงของตัวเอง แต่พลังงานที่แท้จริงของเขาก็ใกล้จะหมดลงเมื่อผีดิบเริ่มคลุ้มคลั่งมากขึ้นเรื่อย ๆ “นี่มันยากบัดซบเลย!” ชายสวมหน้ากากอดไม่ได้ที่จะระเบิดความหยาบคายออกมา! ผู้คนหลายสิบคนที่ยังคงต่อสู้ในโลกสีโลหิตกำลังเผชิญกับความท้าทายของพวกเขาตามลำดับ และไม่มีใครมีเวลาได้พัก ศัตรูมีจำนวนมากเกินไป และก็เป็นอย่างที่รู้กันว่ามันจะทำให้เขาหมดแรงแม้ว่าพวกมันจะไม่สามารถฆ่าผู้ท้าชิงเหล่านี้ได้ก็ตาม! ผีดิบเหล่านี้ดึงพลังงานที่แท้จริงของผู้ท้าชิงไปจนหมดสิ้น! “เฮ้อ…” เฟนด์หายใจออกพรืดยาว ก่อนก้าวถอยหลังไป เขาถอยห่างออกไปราวสิบเมตร กลุ่มผีดิบกระโจนเข้าหาตำแหน่งเดิมที่เขายืนอยู่แล้วพร้อมกับฟาดกรงเล็บและเขี้ยวของพวกมันลงมา “ฉันไม่มีอารมณ์จะมาเสียเวลากับพวกนายนะ!” เฟนด์พึมพำ เขาได้เรียนรู้