บทที่ 2241

"ไม่! เสียงนี้มันมีบางอย่างผิดปกติ ทำไมฉันรู้สึกเหมือนมันกำลังพยายามจะฆ่าฉันเลยล่ะ" "เกิดอะไรขึ้น? ทำไมฉันยังได้ยินทั้ง ๆ ที่ปิดหูอยู่ได้?!" เสียงกระดิ่งในแต่ละครั้งจะทำให้การไหลเวียนเลือดของพวกเขาเกิดความผิดปกติ มีหลายคนที่รู้สึกได้ถึงเลือดที่กำลังพลุ่งพล่านเมื่อได้ยินเสียงกระดิ่งนั้น และบางคนถึงกับเริ่มอาเจียนออกมาเป็นเลือด เฟนด์ขมวดคิ้ว พยายามใช้พลังงานในการสกัดกั้นการโจมตีที่มาจากเสียงกระดิ่งดังกล่าว นักรบแห่งสุญญะที่อยู่ข้างหน้าเขายังไม่ได้เคลื่อนไหวและมองเขาด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม ในขณะที่เฟนด์กำลังสงสัยว่านอกจากเสียงกระดิ่งดังกล่าวแล้วจะมีอะไรอีก ภาพตรงหน้าที่ที่เขาเห็นก็สว่างวาบขึ้นเมื่อเขาก้าวเข้าสู่พื้นที่พิเศษ ฉากเบื้องหน้าเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วเกินกว่าที่เขาจะคาดเดาได้ เขาได้แต่สงสัยว่านี่จะเป็นภาพลวงตาอีกครั้งหรือไม่ แต่หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งก็พบว่าความเป็นไปได้ที่จะเป็นเช่นนั้นลดน้อยลง หากมันเป็นภาพลวงตา เหตุการณ์เบื้องหน้าคงไม่แปรเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันได้ถึงขนาดนี้ ทุกอย่างเกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ในขณะที่ภาพลวงตาทำให้เส้นแบ่งระหว่างความเป็นจริงกับภาพลวงตาคลุมเคร