บทที่ 2195

“นายท่านพูดถูก ที่นี่มีของดีอยู่จริง ๆ ด้วย” ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าพูดอย่างเย็นชา ทันทีที่คำพูดนี้ลอยออกมา คนอื่น ๆ ต่างก็ประหลาดใจแต่ไม่ได้เปิดเผยบนใบหน้าของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เฟนด์ก้มหน้าลงอย่างรวดเร็วและซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเฮลธ์ราวกับถูกแทงจนต้องงอตัว เขาทำอย่างระมัดระวังจนทุกคนยกเว้นแฟรงก์ไม่ได้สังเกตว่าเขาทำเช่นนั้น เหตุผลเดียวที่แฟรงก์เห็นเขาก็คือเขายืนอยู่ข้างหลังเฟนด์อยู่ตลอดมา แฟรงก์เย้ยหยันและมองเฟนด์อย่างเหยียดหยาม “แหม ดูเหมือนจะมีบางคนกำลังกลัวจนไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว ทำไมนายถึงซ่อนอยู่ข้างหลังศิษย์พี่เฮลธ์แบบนั้น? อย่าบอกนะว่านายกลัวศิษย์ของสำนักวายชนม์” มุมปากของเฟนด์กระตุก เขาไม่มีเวลามาต่อกรกับแฟรงก์ เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้คือการซ่อนใบหน้าของตัวเองเอาไว้ เพราะคนที่ถูกเรียกว่า 'ศิษย์พี่' คือชายสวมหน้ากากที่เขาได้พบที่ป่าดงอสูร ชายสวมหน้ากากยังคงสวมหน้ากากไว้บนใบหน้าของเขา ซึ่งเหมือนกับที่เขาเห็นในวันนั้นทุกประการ แม้แต่เสียงของเขาก็ยังไม่เปลี่ยนไป ดังนั้นจึงต้องเป็นคนเดียวกันอย่างแน่นอน สิ่งที่ทำให้เฟนด์ประหลาดใจจริง ๆ ก็คือชายสวมหน้ากากเข้ามาในแหล่งทร