บทที่ 2179

เฟนด์หัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาเชิดคางขึ้นเล็กน้อย “สำหรับคนที่รู้แค่วิธีใช้กำลังและต่อสู้โดยไม่ใช้สมองจะน่ากลัวแค่ไหนกันเชียว” ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์พยักหน้าตามความคิดเห็นของเฟนด์เกี่ยวกับกริฟฟิน ถือเป็นความคิดที่แม่นยำอย่างไม่ต้องสงสัย “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมเธอถึงดูค่อนข้างกังวล? มีอะไรที่คิดไม่ตกอยู่หรือเปล่า?” เฟนด์ไม่ได้ปิดบังความคิดความอ่านของตัวเองไว้และพยักหน้า “เพราะกริฟฟินทำให้ผมคิดไปถึงผู้อาวุโสลำดับที่สอง สิ่งที่ผู้อาวุโสลำดับที่สองพูดบนเวทีทรงกลมนั่นตราตึงอยู่ในใจของผมอย่างลึกซึ้ง แล้วผมก็คิดว่าการจะจัดการคราวนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย คงไม่ได้พูดแบบนี้เพราะหวังจะให้คุณต้องมาเดือดเนื้อร้อนใจแทน ผมแค่คิดว่ามันไม่ฉลาดเลยที่คุณไปทำให้ผู้อาวุโสทั้งสองขุ่นเคืองพร้อมกันแบบนี้ ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งไม่เท่าไหร่หรอก แต่ผู้อาวุโสลำดับที่สองนั้นไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่าย” เฟนด์พูดด้วยความจริงใจจนผู้อาวุโสก็อดฟรีย์พยักหน้า เขาน้อมรับในสิ่งที่เฟนด์พูดไว้ในใจทันที เขาขยับตัวและมองไปที่เฟนด์ก่อนจะยื่นมือไปตบไหล่เฟนด์เล็กน้อย “ฉันรู้ว่าเธอพูดเพราะหวังดี อันที่จริง ฉันเองก็มาคิดเรื่องนี้อย่างถ้วน