บทที่ 2175

มุมปากของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์กระตุกเล็กน้อยขณะที่เขาใช้นิ้วเคาะโต๊ะ "เธอคิดเรื่องอะไรอยู่? ถึงได้มีสีหน้าท่าทางที่แปลกประหลาดแบบนี้?” เฟนด์หลุดออกจากภวังค์เมื่อเขาได้ยินผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เอ่ยท้วง เขากะแอมเบา ๆ และถูจมูกเพื่อซ่อนสีหน้าเขินอายเล็กน้อยอีกครั้ง "เปล่าหรอก ผมก็แค่สงสัยว่าทำไมของแบบนี้ถึงถูกปรมาจารย์โบราณทิ้งเอาไว้ในในรัฐเวสต์ เซอร์ซีได้?” ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เลิกคิ้ว “เธอไม่ใช่คนเดียวที่เกิดคำถามนี้เพราะทุกคนที่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ต่างสงสัยเกี่ยวแบบเดียวกัน เมื่อครั้งโบราณกาลคงมีเรื่องราวใหญ่โตเกิดขึ้นในรัฐเวสต์ เซอร์ซีและทำให้ปรมาจารย์ผู้นั้นต้องส่งต่อทรัพย์สินของเขาไว้ที่นี่” เฟนด์พยักหน้าและถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ “ในเมื่อที่นี่เป็นที่สำหรับส่งต่อทรัพย์สิน เหตุใดจึงเรียกมันว่าแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้าม? ผู้ปกครองระดับสูงของสำนักสหัสบรรณวางแผนที่จะทำให้ผู้อื่นสับสนด้วยชื่อนี้หรือเปล่า?” ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ชำเลืองมองที่เฟนด์และส่ายหน้า “ไม่ใช่แบบนั้นหรอก ในความเป็นจริง ทั้งผู้ปกครองระดับสูงของสำนักสหัสบรรณและผู้อาวุโสของตำหนักสองกษัตริย์ของเราต่างไม่รู้ว่าเหตุใดแหล่งทรัพยา