บทที่ 2157

“ฉันกล้าพนันเลยว่าโอลิเวอร์รับคำท้าเพราะคิดว่าเขาจะสามารถเล่นงานเฟนด์ได้ภายในไม่กี่กระบวนท่า แต่ดูสิว่าเฟนด์สามารถหลบการโจมตีทั้งสองครั้งของเขาได้ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่เขาจะเกลียดเด็กนั้นมาก” คำอธิบายของชายผู้นี้ฟังดูสมเหตุสมผล และทุกคนรอบตัวเขาก็พยักหน้า เขาพูดถูกจริง ๆ ความเกลียดชังของโอลิเวอร์ที่มีต่อเฟนด์นั้นนับว่ารุนแรงอย่างแน่นอน เป็นเรื่องจริงที่เขาคิดว่าจะสามารถยุติการต่อสู้ได้ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว เขาไม่คาดหวังว่าเฟนด์จะมาได้ไกลถึงขนาดนี้ โอลิเวอร์เยาะเย้ยและพูดว่า “ทำได้แค่นี้เองเหรอ? อยากจะหนีขึ้นก็หนีต่อไปเถอะ แต่มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย! ตอนนี้ฉันยังออมแรงอยู่ เพราะงั้นอย่าคิดว่าความเร็วของฉันจะจำกัดอยู่แค่นี้!” ทันใดนั้น เขาก็พุ่งออกไปราวกับกระสุนปืนใหญ่ตรงไปยังเฟนด์ลูกบอลแห่งแสงส่องแสงเรืองรองในมือของเขา และด้วยการหวดไม่กี่ครั้ง ดาบแห่งแสงห้าเล่มก็บินออกมาอีก พวกมันพุ่งเข้าหาเฟนด์ด้วยรังสีสังหาร เฟนด์ขมวดคิ้วแล้วเลิกคิ้วขึ้น เขารู้ว่าโอลิเวอร์ยังไม่ได้ปลดปล่อยพลังออกมาเต็มที่ในสองกระบวนท่าแรก เพราะว่าในสายตาของเขา เฟนด์ก็ไม่ได้ดีไปกว่าขยะข้างถนน ดังสุภ