บทที่ 2144

ผู้อาวุโสลำดับที่สองเย้ยหยันเบา ๆ และหันความสนใจไปที่เฟนด์ เขาเย้ยหยันอีกครั้งเมื่อเห็นท่าทางไม่แยแสต่อสิ่งใดของเฟนด์ “นายคือเฟนด์ใช่ไหม?” มุมปากของเฟนด์กระตุก สิ่งที่เขากลัวกำลังเกิดขึ้น เขาไม่อยากอยู่ท่ามกลางการต่อสู้แย่งชิงอำนาจของคนพวกนี้ เขายังคงเป็นศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์ และผู้อาวุโสเหล่านี้อาจทำให้ชีวิตของเขาลำบากมากหากเขาต้องตกเป็นเบี้ยในกระดานของคนพวกนี้ เขาพยักหน้าอย่างมีชีวิตชีวาและพูดว่า “ถูกต้องแล้ว ผู้อาวุโสลำดับที่สอง นั่นคือชื่อของผมเอง” “เธอดูไม่ค่อยยินดีเท่าไหร่เลยนะที่ได้รับเลือกให้เป็นศิษย์คนสุดท้ายของผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ด” ผู้อาวุโสลำดับที่สองให้ความเห็นอย่างตรงไปตรงมา เฟนด์ขมวดคิ้ว เมื่อพิจารณาจากสิ่งที่ผู้อาวุโสลำดับที่สองพูด เขามั่นใจว่าเขาไม่อาจจัดการกับอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย อันที่จริงเขาอาจจะขาอ่อนจนล้มทับไปแล้ว แต่โชคดีที่เขาเคยรับมือกับสถานการณ์ที่เลวร้ายกว่านี้มาก่อน เฟนด์โค้งคำนับเล็กน้อยและพูดอย่างใจเย็น "พ่อของผมสอนให้ผมสุขุมต่อทุกสถานการณ์" โอลิเวอร์ซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เขารู้สึกว่าคำพูดของเขาเป็นการไม่ให้เกียรติผู้อาวุโส เขาจ้องไปที่เฟนด์และ