บทที่ 2033

นี่คือเหตุผลที่สุดท้ายแล้วโนเอลตัดสินใจที่จะไม่ถามอะไรออกมา อันที่จริง มอร์ตันกับเจอรัลด์ควรจะจากไปได้แล้ว เพราะบทสนทนาของพวกเขาจบลงแล้ว และพวกเขาก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกันนัก ทันใดนั้น มอร์ตันก็ทำราวกับว่าเขาสนิทสนมกับโนเอลและต่อบทสนทนาอีกครั้ง “ป่าดงอสูรเป็นภูเขาที่กว้างใหญ่ที่สุดในเกาะเวสต์ เซอร์ซีอย่างแท้จริง แม้ว่าเราจะสามารถเข้าไปในเขตรอบนอกของชายป่าก็เถอะ แต่เราก็ยังพบกับอันตรายมากมาย โชคดีที่เราแข็งแกร่งพอและเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสได้ ไม่ว่ามันจะอันตรายแค่ไหนก็ตาม” โนเอลพยักหน้าและชมเชยเขา พูดตามตรง เขาอยากจะพูดกับมอร์ตันไปตรง ๆ เขาอยากจะบอกอีกฝ่ายว่าไม่สนใจฟังเรื่องไร้สาระของอีกฝ่ายเลย มอร์ตันและเจอรัลด์ไม่ต้องบอกเขาหรอกว่าป่าดงอสูรนั้นอันตรายแค่ไหน เพราะโนเอลเคยไปที่นั่นมาหลายครั้งแล้ว เฟนด์ฟังด้วยความสนใจสูงในขณะที่เขาเตรียมการสำหรับหนทางต่อไปของตัวเอง แต่ขณะที่เฟนด์กำลังฟังการสนทนาของพวกเขา จู่ ๆ มอร์ตันก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ศิษย์น้องเฟนด์ นายมาทำอะไรที่นี่นี่” เฟนด์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วที่มอร์ตันลดระดับความอาวุโสลงโดยเรียกเขาว่า 'ศิษย์น้อง' เฟนด์ไม่รู้ว่ากฎของตำหนักอ