บทที่ 2029

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ แอมโบรสก็เริ่มเฝ้ารอที่จะได้เห็นสีหน้าประหลาดใจของเซฟในตอนที่เขาพ้นโทษ ในขณะเดียวกัน เฟนด์ก็ไม่สนใจเสียงบ่นและการซุบซิบจากคนรอบข้างที่พูดถึงเขา และกลับไปนั่งอยู่ท่ามกลางผู้ชม เขาตัดสินใจว่าเขาจะนั่งดูการต่อสู้ของคนอื่น ๆ ต่อ เพราะวันนี้เขาไม่มีอะไรสำคัญต้องทำ แถมตอนนี้ก็ยังไม่มีคะแนนสะสมติดตัวอีกด้วย เมื่อเขาได้ยินว่าศิษย์ภายในจะมีการต่อสู้ในสนามประลองเดิมพันหลังจากนั้น บรู๊คก็มองไปที่เฟนด์ด้วยความชื่นชมในขณะที่เข้ามานั่งข้าง ๆ ดวงตาของเขาเกือบจะจับจ้องไปที่เฟนด์อย่างไม่วางตา มุมปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ "นี่คุณกำลังมองหาอะไร?" บรู๊คกระแอมเบา ๆ ด้วยสีหน้าตื่นเต้น “คุณแข็งแกร่งมาก ศิษย์พี่เฟนด์! ผมพลาดไปจริง ๆ ที่คิดว่าคุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเวสลีย์ ใครจะคาดคิดว่าคุณจะเล่นงานเขาจนอ่วมแบบนั้น!” เฟนด์เลิกคิ้วอย่างช่วยไม่ได้และพูดอย่างใจเย็น “ผมก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าผมจะไม่รับคำท้าถ้าผมไม่มั่นใจว่าจะชนะ?” บรู๊คยังคงตื่นเต้นอย่างมาก “ก็ผมคิดว่าคุณโม้” เฟนด์พูดไม่ออกจนมุมปากกระตุก บรู๊คเป็นคนที่พูดตรงเสียเหลือเกิน แม้แต่โนเอลก็หัวเราะเยาะบรู๊คจนดวงตาของเขาห