บทที่ 1989

ชายผู้มีดวงตารูปสามเหลี่ยมยิ้มและพูดว่า “ศิษย์พี่เวสลีย์ ผมตามหาคุณไปทั่วเลย! เด็กรับใช้บอกว่าคุณไปยังหอทักษะศิลปยุทธและหอทักษะยุทธ ผมเสียเวลาไปถามคนนู้นคนนี้ไปทั่ว กว่าจะเจอคนที่รู้ว่าคุณมายังหอสัตตะฤกษ์แล้ว” เวสลีย์เลิกคิ้วและไม่แม้แต่จะหันกลับมามองเขาด้วยซ้ำ "ไม่มีปัญหาอะไร? ฉันบอกไว้ก่อนเลยนะ ตอนนี้ฉันยุ่งมาก อย่าเอาเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มาโยนใส่หัวฉัน!” เขาพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ ชายผู้มีดวงตารูปสามเหลี่ยมไม่ได้สนใจน้ำเสียงของเวสลีย์ ราวกับว่าน้ำเสียงของเขาไม่ได้ลดความปรารถนาที่เขาจะทำให้อีกฝ่ายพอใจเลยแม้แต่น้อย “คนขอให้ผมจับตาดูเฟนด์วู๊ด และตอนนี้ผมก็มาเพื่อที่จะรายงานว่าเขาไปที่หอเจตสิกแล้ว!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เวสลีย์ขยับคอขึ้นลงแก้เมื่อย “นี่นายพูดว่าเฟนด์ไปที่หอเจตสิกงั้นเหรอ? เขาไม่ได้ไปที่หอทักษะศิลปยุทธและหอทักษะยุทธเพื่อแลกทักษะยุทธหรือทักษะศิลปยุทธด้วยคะแนนห้าสิบแต้มอย่างนั้นหรือ? เขาไปทำอะไรในหอเจตสิกล่ะ? เขาวางแผนที่จะบ่มเพาะจิตวิญญาณของตัวเองงั้นเหรอ?” เวสลีย์พบว่านี่เป็นเรื่องน่าขำ และชายผู้มีตาสามเหลี่ยมก็พยักหน้ารับ “เขาไปที่หอเจตสิกไม่ผิดแน่ และจากสิ่งที่ผมได้ยินมา