บทที่ 1985

ผลของการเคลื่อนไหวทางวิญญาณในระดับนี้ไม่ได้มีผลกับเฟนด์มากนัก เขาค่อย ๆ ย่างกรายขึ้นจากพื้นและเดินไปยังทิศทางที่เขาเข้ามา หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ก้าว เขาก็รู้สึกว่าตัวเองถูกล้อมเอาไว้ เขายื่นมือออกไปผลัก และรู้สึกว่าพื้นที่โดยรอบเริ่มหนาแน่นขึ้นอีกครั้ง ร่างของเฟนด์ถูกห่อหุ้มเอาไว้ในทันที หลังจากนั้นเฟนด์ก็ได้กลับมาที่หอเจตสิกภายในไม่กี่อึดใจ เขาเห็นโนเอลซึ่งยืนอยู่หน้าประตูเรียงเนตรกำลังจมไปในความคิดของตัวเอง โนเอลตกใจกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเฟนด์และถอยหลังไปหนึ่งก้าวตามสัญชาตญาณ เวลาผ่านพ้นไปราวหนึ่งวันครึ่ง ความประหลาดใจในตอนแรกของโนเอลก็ค่อย ๆ หายไป เขายังคงยืนอยู่หน้าประตูเรียงเนตรเพื่อสังเกตว่าเฟนด์จะออกมาเมื่อไหร่ ในตอนแรกเขาคิดว่าเฟนด์จะอยู่ในสภาพที่กระวนกระวายและเหนื่อยล้าหลังจากที่เขาออกมาจากประตูเรียงเนตร แต่เฟนด์กลับดูกระฉับกระเฉงมาก ราวกับว่าเขาได้นอนเต็มอิ่ม มุมปากของโนเอลกระตุกในขณะที่เขาแอบถ่ายถอนใจให้กับความบ้าบิ่นของชายหนุ่มตรงหน้า สีหน้าดูถูกดูแคลนที่เขาเคยมีบนใบหน้าของเขามันมลายหายไปพร้อมกับริมฝีปากที่กระตุก "ในที่สุดนายก็ออกมาสักที! ฉันนึกว่าจะมีอะไรผิดปก