บทที่ 1909

เฟนด์ วู๊ดได้กำจัดคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดไปแล้ว เขามั่นใจว่าเผ่าเก้าเทพที่เพิ่งพัฒนาระดับพลังหยุดขึ้นจะสามารถจัดการกับสมุนที่เหลือของกองกำลังภาคีได้ นี่ยังไม่รวมว่าพวกเขามีทั้งนายท่านเซลเลอร์และนายท่านยาร์โบรห์อยู่ที่นั่นด้วย เขาเย้ยหยันอย่างเย็นชา ก่อนกระตุ้นพลังฉีของตัวเอง และพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับลูกธนู เขากำลังมุ่งหน้าไปตามนายท่านแมคเคนซี่ไป และจะสามารถตามเขาทันได้ในเวลาอันสั้นด้วยความเร็วที่ไม่มีใครเทียบได้ สำหรับคนอื่น ๆ ที่เห็นภาพนั้น ก็เขารู้สึกราวกับว่าเฟนด์หายตัวไปในพริบตา นายท่านแมคเคนซี่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลที่พุ่งตรงมาจากด้านหลังเขา ‘อะไรวะเนี่ย! ปล่อยฉันไปไม่ได้หรือไง?” เขาสาปแช่งออกมา ร่างของเขากำลังสั่นเทา เขาไม่อยากตายอยู่ที่นี่ เขายังมีเวลาเหลืออีกหลายปี และหากเขาใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง เขาก็จะสามารถมีชีวิตต่อไปได้อีกหลายต่อหลายปี ความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ครอบงำจิตใจของเขา “เฟนด์ วู๊ด เราไม่ได้บาดหมางกันเป็นการส่วนตัวเสียหน่อย ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันสัญญาว่าฉันจะทำเหมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา!” เขาตะโกนไปทางเฟนด์ขณะที่รักษาความเร็วในการหลบห