บทที่ 1872

“ใช่ ใช่ ใช่… นายท่านแมคเคนซี่พูดถูก เราจะไม่ทำให้กองกำลังที่สนับสนุนเราต้องผิดหวัง” ผู้อาวุโสจากอีกตำหนักหนึ่งพูดขึ้น “แน่นอนว่าเราต้องทำอะไรสักอย่าง อย่างไรซะกองกำลังภาคีของเราก็ประกอบไปด้วยหกกองกำลัง ในขณะที่กองกำลังปฏิภาคีมีเพียงห้ากองกำลังหลักเท่านั้น ความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเขาไม่ยิ่งใหญ่เท่าเรา และกองกำลังที่สนับสนุนพวกเขาก็มีจำนวนไม่มากเท่าเราอีกด้วย เราจะทำตัวเป็นเต่าหดหัวอยู่ในกระดองแบบนี้ไม่ได้!” “ถูกต้อง เราไม่อาจกลั้นกลืนฝืนทนกับมันได้หรอก แ*งเอ๊ย… พวกนั้นต้องได้บทเรียน!” เจ้าตำหนักอีกคนกล่าวพร้อมกับยืนขึ้นเช่นกัน “ในเมื่อพวกเขากล้าที่จะทำลายเผ่าของเราหนึ่งเผ่า พวกเราจะสนองคืนกลับไปเป็นสองเท่า! ไอ้พวกร*ยำที่เข้ามาในพื้นที่นี้ยังมีชีวิตอยู่ราวสองแสนคน ถ้าเรากวาดล้างกองกำลังเล็ก ๆ ของพวกเขาไปสักสองที่ จำนวนจะลดลงประมาณสองแสนคนได้ใช่ไหม? ฮ่า ๆ! แบบนั้นฟังดูเข้าท่าดีใช่ไหมล่ะ?” ผู้อาวุโสที่มีผมขาวครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และแสดงความคิดเห็นว่า “พวกเขาเข้ามาที่นี่ประมาณหกแสนคน และหลายต่อหลายคนก็เสียชีวิตไปแล้ว ผมไม่คิดว่าวงจรแห่งการล้างแค้นจะสิ้นสุดลงได้ เนื่องจากจอช วอลล์แม