บทที่ 1844

“นายหญิง พี่แรนดัลล์ วิเศษจริง ๆ ในที่สุดเราก็พบพวกคุณ!” เยาวชนจากตระกูลแลงคาสเตอร์รีบบินไปอย่างมีความสุขทันทีที่ได้เห็นเชลบี้และคนอื่น ๆ “สุดยอดไปเลยนายหญิง ขอบคุณพระเจ้า…" เยาวชนสองคนจากตระกูลซีเมเนสก็บินออกไปเช่นกัน พวกเขาต่างตื่นเต้นมาก มีเพียงแลนซ์จากตระกูลวู๊ดที่ยืนอยู่ที่เดิมอย่างเย็นชาโดยไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่เขาเห็นแนชและสมาชิกตระกูลวู๊ดคนอื่น ๆ เขาก็ไม่คิดที่จะบินเข้าหาอีกฝ่าย “วิเศษจริง ๆ เลยแลนซ์ ลูกยังมีชีวิตอยู่! ขอบคุณพระเจ้าที่ลูกยังมีชีวิตอยู่!” แนชรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าแลนซ์ยังมีชีวิตอยู่ เพราะแลนซ์มักจะเก่งในทุก ๆ เรื่อง และชายหนุ่มก็เป็นลูกชายของเขา มิฉะนั้นเขาคงไม่ส่งคนออกไปตามหาเขาเป็นเวลานานตั้งแต่แรก เขาต้องยอมรับความจริงว่าแลนซ์ตายแล้ว หลังจากไม่ได้ข่าวคราวเกี่ยวกับแลนซ์เป็นเวลานาน ถึงกระนั้นเขาก็ยังหวังว่าแลนซ์จะยังมีชีวิตอยู่ "ถูกต้อง ผมยังมีชีวิตอยู่ แน่สิ ผมยังไม่ตาย ผมไม่มีทางตายง่าย ๆ หรอก!” หัวใจของแลนซ์เต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขาอยากจะฆ่าแนช เฟนด์และคนอื่น ๆ เสียเดี๋ยวนี้ ทว่าที่นี่มีคนอยู่มากเกินไป นอกจากนี้ แม้ว่า