บทที่ 1829

หากเผ่ากระหายเลือดไม่สูญเสียศิษย์จากการตามล่าผู้คนที่มาจากดินแดนรกร้างไปบ้างแล้ว การที่เผ่ากระหายเลือดที่จะกำจัดพวกเขาออกไปนั้นคงจะง่ายได้ยิ่งกว่านี้ ขณะที่ออสตินไม่สามารถทนรับการโจมตีไปได้มากกว่านี้อีกแล้ว เขาจึงบินออกไปให้ห่างกว่าเก่า ก่อนจะตะโกนใส่เอ็ดเวิร์ดแห่งเผ่ากระหายเลือดว่า “คุณบ้าไปแล้วหรอ เอ็ดเวิร์ด? หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเราทั้งคู่จะต้องพบกับความทุกข์ทรมานแสนสาหัส ผมจะบอกคุณไว้ให้เลยนะ คุณไม่เห็นกลุ่มคนทั้งนั้นเลยหรอ พวกเขามาที่นี่เพื่อเล่นงานพวกคุณไม่ผิดแน่ หากปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไปเพราะควรจะต้องพบกับความพ่ายแพ้!” “ฮ่าฮ่า! จริงอยู่คนพวกนั้นมีจำนวนมากกว่า แต่พวกเขาไม่มีพลังต่อสู้สูงนัก!” เอ็ดเวิร์ดตอบกลับในทันทีพร้อมเสียงหัวเราะ “ถ้าผมนับเวลาไม่ผิด คนจากเผ่าดาบราชันย์ก็มาถึงเร็ว ๆ นี้เช่นกัน!” เอ็ดเวิร์ดยังคงโจมตีออสตินต่อไป ออสตินรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขามักขอความช่วยเหลือจากกองกำลังอื่น ๆ แต่ไม่เคยคาดคิดเลยว่าฝ่ายตรงข้ามจะทำแบบเดียวกัน เมื่อเป็นเช่นนี้ คงยากที่จะบอกได้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ ในที่สุดเฟนด์และคนอื่น ๆ ก็บินเข้าไปใกล้ แต่พวกเขาหยุดที่ไหนสักแห่งใกล