บทที่ 1825

ในที่สุดชายชราคนหนึ่งก็มองไปที่ลิลลี่ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ลิลลี่วิเคราะห์หาทางออกและเสนอว่า “ฉันคิดว่าเรามีกันจำนวนไม่น้อยเลย แถมยังมีคนที่อยู่ในขั้นที่หนึ่งในระดับเทพสูงสุดหลายคน หากเราอยากที่จะรอดไปได้ เราก็ควรที่จะรีบลงจากเขาไปเสียตอนนี้เลยดีไหม? ฉันคิดว่าเมื่อเราไปถึงที่นั่น หัวหน้าตระกูลและสมาชิกของเผ่าโบราณก็คงจะรีบออกไปเช่นกัน ศิษย์ของเผ่ากระหายเลือดจะไล่ตามเฟนด์และคนอื่น ๆ ไปในตอนที่พวกเขาหลบหนี ซึ่งจะทำให้เรามีโอกาสหนีออกจากป่าแห่งนี้ไปได้” “และหลังจากนั้นเราจะไปที่ไหนกันต่อ? เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพื้นที่นี้เลยสักนิด!” ชายชราคร่ำครวญด้วยความงุนงง “นอกจากนี้คนของเราบางคนยังได้ยินศิษย์ของเผ่ากระหายเลือดพูดถึงสิ่งกองกำลังภาคีอีกด้วย ดูเหมือนว่ากองกำลังภาคีนี้จะจัดตั้งขึ้นเพื่อฆ่าพวกเราซึ่งเป็นคนนอกในดินแดนนี้!” “จริงสิ พวกเราไม่มีที่ไปนี่นา เราไม่รู้ว่ากองกำลังภาคีนี้เป็นอย่างไรและกันมากน้อยเท่าไหร่อีกต่างหาก” ลิลลี่นิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่ดวงตาของเธอจะเป็นประกายขึ้น “ฉันคิดว่านะ ตั้งแต่เผ่ากระหายเลือดโจมตีกองทัพทั้งเก้า ฉันก็ได้ยินศิษย์เผ่ากระหายเลือดบางคน