บทที่ 1821

“ประการแรก เราจะสามารถฆ่าลูกศิษย์ของเผ่ากระหายเลือดได้ หากเราร่วมมือกับกองทัพทั้งเก้าและจะได้ล้างแค้นให้กับตัวพวกเราเอง ประการที่สอง พวกเขาจะเป็นหนี้บุญคุณเราจากการที่เราไปช่วยพวกเขากำจัดเผ่ากระหายเลือด ซึ่งเราจะได้รับการสนับสนุนจากกองกำลังปฏิภาคีอีกด้วย ถูกต้องไหม? นี่ไม่ดีกว่าการเคลื่อนไหวโดยไม่มีจุดหมายหรอกหรือ?” เฟนด์อธิบายต่อฝูงชนโดยแจ้งให้พวกเขาทราบถึงความตั้งใจของตัวเอง “ถึงแม้ว่าเราจะไปช่วยพวกเขาแต่ก็ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนไปช่วยตอนนี้ ปล่อยให้พวกเขาสู้กันให้ลากเลือดไปก่อน เพราะยังไงซะ กองทัพทั้งเก้าก็ได้พักผ่อนอย่างสบายใจตลอดเวลาที่เพิกเฉยต่อเราก่อนหน้านี้นี่ ถูกไหมล่ะ?” "ถูกต้อง! เราไม่ต้องรีบรุดไปช่วยพวกเขาหรอก เราก็ต้องมีเวลาพักผ่อนอย่างสบายใจบ้างเหมือนกัน” วีนัสมีความสุขมากขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “ฮ่าฮ่า…ไปกันเถอะ ทุกคนออกจากที่นี่แล้วไปดูกันว่าระหว่างทางจะพบพรรคพวกของเราหรือไม่ เราจะรวบรวมคนของเราเข้าด้วยกัน และถ้าเราพบศิษย์ของเผ่ากระหายเลือดเมื่อไหร่ เราจะฆ่าพวกเขาทันที แน่นอนว่าเราจะฆ่าคนจากดินแดนท้องทะเลด้วยหากเราได้เจอพวกเขา ผู้คนจากดินแดนท้องทะเลเป็นศัตรูของเราเสมอมา ด