บทที่ 1779

เมื่อเห็นว่าท้องฟ้ามืดลงแล้ว ผู้อาวุโสเอ่ยปากแนะนำหลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบ หลังจากนั้นพวกเขาก็ออกจากบริเวณนั้น ปล่อยให้ซากศพถูกสัตว์อสูรที่ออกเดินอยู่แถวนั้นจัดการ ในเวลาเดียวกัน อาเธอร์ เอลล่าและคนหนุ่มสาวหลายคนกำลังนั่งอยู่บนก้อนหินที่อยู่ตรงทางแยกนอกปราการของกองทัพทั้งเก้า “โอ้ พวกเขาเริ่มต่อสู้กันแล้วล่ะ เผ่ากระหายเลือดส่งคนเข้าไปในป่าเพื่อลอบสังหารเฮเลน่าและคนอื่น ๆ ตั้งแต่เช้าตรู่ ” อาเธอร์นึกถึงรูปร่างหน้าตาที่สวยงามของเฮเลน่าและรู้สึกกังวล สกายที่อยู่เคียงข้างพวกเขายิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “พวกคุณยังมาพูดถึงเฮเลน่ากันอยู่อีกฮ่า ๆ ! ตอนนี้เฮเลน่าอาจหายสาบสูญไปแล้ว และเธอก็น่าจะตายอย่างน่าสยดสยองด้วย ร่างกายของเธอคงถูกสัตว์อสูรกินไปแล้ว!” อาเธอร์กำหมัดแน่นด้วยความโกรธในสิ่งที่สกายพูด และจ้องเขม็งไปที่เธอ "เป็นไปไม่ได้! ฉันรู้ว่าเธอจะรอด ยังไงเสียเธอก็อยู่ในขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุด และดูจากตำนวนของพวกเขาแล้ว พวกเขาอาจจะหนีไปได้!” “ฮ่าฮ่า… นายน้อยอาเธอร์ ช่วงนี้คุณไม่ได้ฉลาดน้อยลงใช่ไหม? ทำไมสติปัญญาของคุณถึงถดถอยลงแค่เพราะผู้หญิงคนเดียว? จริงอยู่ ที่เธออยู่ในขั้นที่