บทที่ 1766

“คุณเป็นตาเฒ่าที่ดื้อรั้นอะไรอย่างนี้! ในเมื่อคุณอยากตายขนาดนั้น อย่าโทษที่เราฆ่าคุณแล้วกัน!” ผู้อาวุโสที่ยืนอยู่ตรงข้ามหมดความอดทน การโจมตีของเขารุนแรงกว่าเมื่อก่อนมาก และเขาจะลงมือในทันที “ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง ดูสิ! ตรงนั้น!" ชายหนุ่มจากตระกูลคาเบลโลตะโกนบอกทิศ เขาอุทานต่อว่า “คนเหล่านั้นดูเหมือนสมาชิกของตระกูลคาเบลโลเลยล่ะ และดูเหมือนว่าจะมีสมาชิกในตระกูลวู๊ดอยู่ที่นั่นด้วย ขอบคุณพระเจ้าที่มีพวกเขามีกันมากมายและยังเป็นกลุ่มหลักเสียด้วย! ในที่สุดเราก็ได้พบกับกองกำลังหลักของเราแล้ว!” ดวงตาของสมาชิกตระกูลคาเบลโลคนอื่น ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง พวกเขาคิดว่าตัวเองกำลังจะตาย แต่พวกเขาก็ได้เห็นความหวังในการชนะศึกครั้งนี้ “นั่นสมาชิกในตระกูลของเรากับคนอื่น ๆ จริง ๆ ด้วย!” ดวงตาของเควินแดงก่ำด้วยความตื่นเต้น “นายท่านเราอยู่นี่! รีบมาช่วยเราเร็วเข้า!” ในขณะเดียวกัน คู่ต่อสู้ของพวกเขากลับหน้าซีดลงเมื่อรู้ว่านั่นคือเฟนด์จริง ๆ แถมยังมีคนอยู่กับเขาราว 10,000 ถึง 20,000 คนอีก "หนีเร็ว!" “บ้าเอ๊ย! ทำไมพวกมันมีกันเยอะขนาดนี้!” สมาชิกของตระกูลลาโกริโอและตำหนักนภารู้สึกหวาดกลัวเข้ากระดูกดำ ความได้เ