บทที่ 1700

“ฮ่าฮ่า ผมรู้ว่าพวกคุณทุกคนคันไม้คันมือ ถ้าคุณต้องการก็ออกไปสู้ได้เลย ผมจะคอยดู!” เฟนด์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขายักไหล่อย่างไม่ใส่ใจและตอบกลับพวกเขา "บุก!" เคนเนธ ไททัส และคนอื่น ๆ ต่างก็กระตือรือร้นที่จะแสดงทักษะของพวกเขา หลังจากได้ยินเฟนด์พูดแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็กระจายออกไปฆ่าทุกคนที่ขวางหน้า แน่นอนว่าเวสตัน อเล็กซานเดอร์และคนอื่น ๆ ก็ตื่นตัวเช่นกัน พวกเขาบินออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าพวกเขาจะช้ากว่าคนอื่นเล็กน้อย "ไม่มีทาง ระดับเทพสูงสุด?” "พระเจ้า พวกเขามีกันมากมายเหลือเกิน!” ผู้คนจากตำหนักนภามืดแปดทางเมื่อเห็นสิ่งนี้ "พระเจ้า พวกเขาแข็งแกร่งเกินไป!” “ผ่านมาเพียงไม่กี่วัน กลับมีคนที่ทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดแล้วได้แล้วอย่างนั้นเหรอ?” สมาชิกของตำหนักอินทรีทะยานรู้สึกประหลาดใจ แสงสีทองจาง ๆ ของพลังฉีทำให้พวกเขาแปลกใจ ปัง ปัง ปัง! เสียงการต่อสู้ดังขึ้นและจบลงอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน สมาชิกของตำหนักนภาก็กลายเป็นศพที่กระจายอยู่บนพื้น “ทำไมพวกคุณถึงรีบร้อนกันนัก? เราเพิ่งอุ่นเครื่องและทุกคนก็ตายหมดแล้วงั้นเหรอ?” เคนเนธมองไปที่เวสตัน และคนอื่น ๆ เอ่ยปากด้ว