บทที่ 1681

"อย่างนั้นเหรอ? งั้นมาลองกันสักตั้ง!” อเล็กซานเดอร์กำหมัดแน่นและพุ่งเข้าหาออสก้าด้วยรอยยิ้ม “ฮ่าฮ่า… พวกที่เหลือให้ผมจัดการเอง!” เฟนด์ยิ้มอย่างไร้อารมณ์ ขณะที่พลังฉีโผล่ออกมาจากกำปั้นของเขา พลังฉีที่เขาปล่อยออกมานั้นก็มีสีทองเช่นกัน แต่สีนั้นชัดเจนกว่าของอเล็กซานเดอร์มาก “อะไรกัน? เขาทะลวงผ่านด้วยเหมือนกันเหรอ?” เหล่าลิ่วล้อของออสก้าตกใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อพวกเขารู้ว่าเฟนด์ได้ทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดแล้ว “นายน้อยเฟนด์อย่า...อย่าทำร้ายเรา ผู้อาวุโสลำดับที่สองบังคับให้เรายอมจำนน! เราไม่เคยคิดที่จะหักหลังตระกูล!” ลิ่วล้อของออสก้าวิงวอนขณะที่พวกเขาโบกมือปฏิเสธ เมื่อพวกเขารู้ว่าเฟนด์ก็เป็นปรมาจารย์ในระดับเทพสูงสุดเช่นกัน เขารู้ว่าอย่างไรพวกเขาก็ไม่มีทางชนะ “ฮ่าฮ่า! คุณคิดว่าผมโง่นักรึไง?”เฟนด์ยิ้มเยาะและไม่เสียเวลาให้กับพวกปากหอยปากปู เขาพุ่งไปข้างหน้าเหมือนหมาป่าที่เข้าขย้ำฝูงแกะ ครู่ต่อมา สมาชิกตระกูลคาเบลโลหลายสิบคนก็กลายเป็นศพขณะร่วงหล่นลงกับพื้น หลังจากที่เขาสังหารคนพวกนั้นลง เฟนด์ก็มองไปที่การต่อสู้ระหว่างอเล็กซานเดอร์และออสก้า เห็นได้ชัดว่าทักษะยุทธที่อเล็กซานเดอร์ฝึกฝนนั้นแ