บทที่ 1659

ในขณะนั้น ร่างอันหล่อเหลาที่เธอคิดถึงตลอดเวลาก็ผุดขึ้นมาในความคิดของเธอ ร่างนี้มีออร่าที่แน่วแน่ แม้ว่าเขาจะอยู่ในโหมดจริงจังและไร้อารมณ์ขัน แต่เขาก็มักจะปรากฏตัวในช่วงเวลาวิกฤตเพื่อช่วยเธอเสมอ น่าเสียดายที่เธอจะไม่ได้เห็นรูปร่างที่มีเสน่ห์นี้อีกแล้ว เมื่อกำปั้นขนาดมหึมาเข้าใกล้ ดาเนียลล่ามากขึ้นเรื่อย ๆ ห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตร เธอเห็นเงาแวบวาบต่อหน้าเธอ ก่อนมันจะชนเข้ากับกำปั้นขนาดมหึมา 'นั่นใครน่ะ? โจมตีกับสัตว์อสูรโดยตรงเช่นนี้ ไม่กลัวตายรึอย่างไร?' ทันทีที่ภาพเงาสะท้อนต่อหน้าเธอ ความคิดบ้า ๆ ก็ผุดขึ้นมาในใจของดาเนียลล่า เธอแน่ใจว่าพ่อของเธออยู่ไกลจากเธอและไม่มีทางที่จัมาช่วยเธอได้ทัน เธอจึงสงสัยว่าเงานั้นเป็นผู้ใด ในวินาทีถัดมา ดาเนียลล่ารู้สึกคุ้นเคยกับภาพเงาตรงหน้าเธอ และในไม่ช้าเธอก็ตระหนักได้ ภาพเงาที่อยู่ตรงหน้าเธอคือร่างที่มีเสน่ห์ซึ่งปรากฏขึ้นในความคิดเมื่อครู่ ภาพเงาและรูปร่างที่มีเสน่ห์หลอมรวมเข้าด้วยกันและกลายเป็นบุคคลนั้น “เฟนด์!” อเล็กซานเดอร์ซึ่งอยู่ห่างจากดาเนียลล่ารู้สึกงงงวยกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเฟนด์ เขาหยิกแก้มตัวเองเพื่อดูว่านี่เป็นความฝันห