บทที่ 1612

หลังจากได้ยินเรื่องนี้ สมาชิกในตระกูลแซคคารีก็รู้สึกอาย ในหัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความเสียดาย หากพวกเขาเลือกที่จะเป็นพันธมิตรกับตระกูลวู๊ดและติดตามพวกเขาไปที่เกาะวายุมืด พวกเขาคงได้รับการปฏิบัติที่ดีจากตระกูลวู๊ด และจะไม่ได้รับการปฏิบัติที่ต่างออกไปเช่นนี้ แต่ตระกูลวู๊ดเองเมตตาพอที่จะอนุญาตให้สมาชิกในตระกูลของพวกเขาจำนวนสามคนเข้าไปสังเกตการณ์ได้ และหากตระกูลวู๊ดจะไม่ยอมมาพบและขอให้พวกเขาออกไป พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาได้รู้เกี่ยวกับพลังยุทธที่แข็งแกร่งจนสามารถกวาดล้างทั้งสี่ตระกูลไป เรื่องที่สำคัญที่สุดก็คือตระกูลวู๊ดไม่ได้ประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในการต่อสู้ครั้งนั้นด้วย "ขอบคุณ ขอบคุณ! แค่อนุญาตให้คนของเราเข้าไปได้สามคน เราก็พอใจแล้ว!” รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนายท่านแซคคารี เขาครุ่นคิดและพูดว่าแทบจะในทันที “เอาอย่างนี้ดีไหม? ผมจะเข้าไปพร้อมกับผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและผู้อาวุโสลำดับที่สอง คนอื่น ๆ ก็ไปรอที่พื้นที่ว่างเปล่าแถวตีนเขา!” “ได้ครับ นายท่าน!” คนอื่น ๆ พาสมาชิกคนอื่น ๆ จากไปทันที พวกเขารู้ว่าตระกูลของตนมีผู้ฝึกยุทธที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเท