บทที่ 1610

“อย่าไปที่นั่นงั้นเหรอ? ถ้าเราไม่ไป เราคงไม่มีโอกาสจะลืมตาอ้าปากได้อีกต่อไป! และเมื่อถึงตอนนั้น เราคงไม่มีสิทธิ์ที่จะทะลวงไปสู่ระดับเทพสูงสุดได้!” แมทธิวหยุด เขาให้ความเห็นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า “หากเรากลับไปแมทธิวดินแดนท้องทะเลของเราอย่างกลัวหดตัว เราก็ไม่อาจทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดได้! เราจะทำได้เพียงซ่อนตัวอย่างน่าสมเพชและรอความตายอยู่ที่นั่น แล้วถ้าเฟนด์กับพรรคพวกคิดจะมากวาดล้างเราล่ะ? เมื่อถึงตอนนั้นคุณจะหนีไปไหนรอด?” “แต่…แต่การไปที่นั่นในตอนนี้นั้นมันอันตรายเกินไป! ถ้าพวกเขารู้ว่าเราอยู่ที่นั่น เราก็หนีไปไหนไม่รอดเหมือนกัน!” ผู้อาวุโสก้มหน้าพึมพำ “ตอนที่เราไปถึงที่นั้น เราจะซ่อนตัวอยู่บนภูเขาลูกใหญ่ซึ่งอยู่ห่างจากตระกูลวู๊ดเพื่อไม่ให้พวกเขาสังเกตเห็นเราง่าย ๆ และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ก็จะมีชนเผ่าและตระกูลต่าง ๆ ไปที่นั่นเป็นจำนวนมาก พวกเราจะส่งคนสองสามคนแฝงตัวไปกับฝูงชน ด้วยวิธีนี้อย่างน้อยเราก็คงพอรู้อะไรบ้าง ดีกว่าหดหัวอยู่ในกระดอง ถ้าเราไปที่นั่น เราก็จะได้สังเกตสถานการณ์เหล่านั้น และจะได้หาทางเอาชนะพวกเขา ไม่อย่างนั้นนี่คงเป็นจุดจบของวิหารเรา!” แมทธิวย้ำจุดยืนขอ