บทที่ 1590

สมาชิกตระกูลฮันท์นำคนจากตระกูลลาโกริโอ ตระกูลเชิร์ช และแม้แต่ผู้ที่มาจากตระกูลนอร์มันมายังที่ดินของตระกูลวู๊ด “เฟนด์เราควรทำยังไงดี? พวกเขามากันเยอะทีเดียว! ดูเหมือนพวกเขาจะมาหาเรื่องด้วยสิ!" เควินมีสีหน้ามืดมนหลังจากที่เขาเห็นสถานการณ์เบื้องหน้า แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้นำสมาชิกทั้งหมดมา แต่คนที่มาก็ล้วนเป็นคนในระดับปรมาจารย์ คนจากสี่ตระกูลรวมกันได้ประมาณหนึ่งแสนชีวิต "ไม่ต้องกลัว! ถึงพวกเขาจะมีกันจำนวนมากแต่คนที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงนั้นมีไม่มากนักหรอก เมื่อเร็ว ๆ นี้ สมาชิกตระกูลวู๊ดของเราได้ทะลวงสู่ระดับเทพแท้จริงตั้งหลายคน ยิ่งไปกว่านั้นหลายคนในบรรดาลูกศิษย์ทั้งเก้าของผมก็ทะลวงเข้าสู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงได้แล้ว แถมพลังยุทธของพวกเขาก็หาที่เปรียบไม่ได้!" เฟนด์ยิ้มอย่างไม่ทุกข์ร้อน “พวกนั้นไร้ยางอายมาก ตระกูลลึกลับไม่ได้ถูกห้ามให้สู้กันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรหรอกหรือ? พวกเขาจะทำลายข้อตกลงลับนี้รึยังไง?” เควินกำหมัดแน่น "บ้าจริง! น่าเสียดายที่เราไม่อาจติดต่อตระกูลคาเบลโลและตระกูลแลงคาสเตอร์ได้ ไม่มีทางที่คนที่อยู่ห่างไกลขนาดนั้นจะมาช่วยเราได้!" "ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องห่วงหร