บทที่ 1586

แนชตกใจมาก จากนั้นเขาก็กล่าวว่า “เมื่อสองสามวันก่อนเราได้รับข่าวว่าตระกูลลึกลับชั้นหนึ่งที่ไปที่เขาเหมันต์กระจ่างไม่ได้รับลูกบอลหิน และเราก็ไม่รู้เลยว่าใครเป็นคนได้รับลูกบอลนั้นไป ใครจะคาดคิดว่าจะเป็นคนจากตระกูลเฮมเพอร์ลี!” แนชขมวดคิ้วขณะที่เขาหยุดชั่วคราว จากนั้นเขาพูดต่อว่า “แต่ตระกูลวู๊ดของเราจะช่วยคุณได้ยังไง? พวกคุณบ้ามากที่มาที่นี่กันแค่ไม่กี่คน คุณไม่กลัวว่าเราจะปล้นพวกคุณเหรอ?” ดาร์ซีหัวเราะก่อนจะพูดอีกครั้ง “พูดตามตรง นายท่านวู๊ด เราคิดเรื่องนี้ไว้แล้ว พอล ลูกชายของผมและฉันได้ปรึกษาหารือกันอยู่นานก่อนที่เราจะมีข้อตกลงเป็นเอกฉันท์ว่าตระกูลวู๊ดของคุณเป็นตระกูลที่น่าเชื่อถือที่สุดในขณะนี้ เหตุผลที่เรามาหาคุณแทนที่จะเป็นชนเผ่าโบราณอื่น ๆ ก็เพราะเราไม่รู้จักพวกเขาดีนัก พวกเขาอาจฉวยเอาลูกบอลหินของเราไปก็ย่อมได้ ใช่ไหม?” ดาร์ซีหยุดชั่วขณะก่อนที่จะพูดต่อ “สำหรับตระกูลฮันท์และตระกูลอื่น ๆ พวกเขาไม่เคยช่วยอะไรเรา แล้วยิ่งตอนนี้พวกเขาก็ไม่มีลูกบอลหินอยู่กับตัว แล้วเขาจะช่วยเราไปทำไม? มีเพียงตระกูลวู๊ดเท่านั้นที่ได้ครอบครองลูกบอลหิน และเมื่อวันก่อนเราตระหนักแล้วว่านายน้อยเฟนด์นั้นทรงพล