บทที่ 1546

“การจะต่อสู้กับสัตว์อสูรเหล่านี้ไม่ง่ายเลย! สัตว์อสูรที่รับมือได้ยากที่สุดคือสัตว์อสูรที่มีความแข็งแกร่งในระดับเทพแท้จริง! เราสูญเสียคนไปกว่าสองร้อยคนในการต่อสู้ครั้งนี้!” เคนเนธมีสีหน้าซีดเซียวราวกับคนตายในตอนที่เขามองดูซากศพบนพื้น แม้ว่าจะมีคนในตระกูลวู๊ดเสียชีวิตเพียงสองถึงสามคนในการต่อสู้ครั้งนี้ แต่ก็ไม่มีใครอยากเห็นสมาชิกในตระกูลของตัวเองเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ ยังไม่รวมว่าพวกเขาพวกเขาบินอยู่เหนือแมกไม้เพื่อประเมินเส้นทางข้างหน้าในป่านี้มาหลายวันแล้ว! แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นมีเพียงผืนป่าที่กว้างใหญ่เท่านั้น พวกเขาไม่รู้ว่าป่านี้กว้างและใหญ่แค่ไหน และอยู่ห่างจากลึกสุดของป่าเพียงใด “ถือว่ายังดี จำนวนของสัตว์อสูรฝูงนี้มีไม่มากนัก แต่ระดับการต่อสู้ของพวกมันนั้นสูงมาก ที่ผลออกมาเป็นเช่นนี้สำหรับเราแล้วก็ถือว่าไม่เลว หนทางข้างหน้าของเราจะยิ่งอันตรายและยากลำบากกว่านี้มาก!” เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นขณะที่เขาพูด ก่อนนำหน้าพวกพ้องรุกคืบเข้าป่าต่อไป แต่ตลอดทางมานี้พวกเขาได้รับหญ้าวิญญาณระดับสองค่อนข้างมาก เมื่อมีคนเห็นหญ้าวิญญาณ พวกเขาจะนำมันมามอบให้เฟนด์ และเฟนด์จะเก็บวัสดุเหล่านั้นไว้ในแหว