บทที่ 1523

อีกสองคนก็พยักหน้าเช่นกัน เฟนด์ และคนอื่น ๆ ทำได้เพียงแค่พยักหน้าหลังจากที่พวกเขามองหน้ากัน “เอาล่ะ เราจะไปที่เขาเหมันต์กระจ่างและเกาะวายุมืด” “แยกย้ายกันเถอะ” ผู้คนจากสามเผ่าโบราณออกจากพื้นที่ขณะที่พวกเขาโบกมือ หลังจากที่พวกเขาจากไป เควนตินก็พูดด้วยความโกรธว่า “พวกจิ้งจอกพวกนั้นคิดจะเอาเปรียบเราทุกทาง!” "ใช่ ในบรรดาจุดอันตรายทั้งสี่นั้น ผืนป่ารัตติกาลและเขาทมิฬเศียรมังกร ไม่อันตรายเท่าเขาเหมันต์กระจ่างและเกาะวายุมืด คนหน้าด้านพวกนั้นทิ้งจุดอันตรายสองแห่งไว้ให้เรา!” ผู้อาวุโสอีกคนจากตระกูลฮันต์ดูไม่สบอารมณ์ “ทำใจเสียเถอะ ถ้าไม่ใช่เพราะพลังการต่อสู้อันแข็งแกร่งของน้องชายเฟนด์ที่ต่อสู้เพื่อให้ได้จุดอันตรายสองแห่ง เราคงได้รับเพียงแห่งเดียว!” นายท่านซีเมเนสเอ่ยขัดด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น “ต่อไปเราจะแบ่งกันอย่างไรดี?” “เช่นนี้ดีไหม? ทุกคนได้เห็นพลังการต่อสู้ของอัจฉริยะในตระกูลวู๊ดแล้วในตอนนี้ และตระกูลวู๊ดกำลังพัฒนาในอัตราที่น่าประทับใจอีกด้วย ดังนั้นผมจึงคิดว่าจะเป็นการดีที่สุดหากตระกูลวู๊ดไปที่เกาะวายุมืด หากตระกูลไหนอยากไปที่นั่นก็ไปได้เลย” เควนตินแนะนำอย่างยิ้ม ๆ หลังจากครุ่นคิดเกี่ยว