บทที่ 1507

“จริงสิ มันแปลกนะ ไม่มีข่าวจากตำหนักนภาเช่นกัน ว่ากันตามเหตุผลแล้วลิลลี่ ลาโกริโอต้องแต่งงานกับเจ้าตำหนักเพื่อโจมตีตระกูลวู๊ดแน่ แม้แต่คนไม่ฉลาดนักยังมองออก!” อเล็กซานเดอร์ขมวดคิ้ว ทั้งสองบินลงจากภูเขาอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน อีกเจ็ดตระกูลชั้นหนึ่งก็มาถึงอย่างช้า ๆ เมื่อนายท่านฮันท์เห็นเฟนและคนอื่น ๆ สีหน้าของเขาก็มืดลง เขานึกอยากจะถลกหนังเฟนด์ทั้งเป็น “นายท่านวู๊ด ผมไม่คิดว่าลูกชายของคุณจะมีความสามารถขนาดนี้ ไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยที่จะเรียกเขาว่าอัจฉริยะใช่ไหม?” นายใหญ่ฮันท์แสดงความคิดเห็นหลังจากเห็นแนช “หึ.. ผมไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร นายใหญ่ฮันท์!” แนชหัวเราะเบา ๆ หลังจากได้ยินเช่นนั้น หากเป็นก่อนหน้านี้เขาคงจะกังวลกับคำพูดของชายชรา ทว่าตอนนี้เขาไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวตระกูลฮันท์อีก “อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก เราเพิ่งได้ยินข่าวลือว่าลูกชายของคุณฆ่าหลานชายทั้งสองคนของผม!” นายใหญ่ฮันท์ยิ้มอย่างเย็นชา “ด้วยพลังการต่อสู้นั้น ลูกชายของคุณคืออัจฉริยะอันดับหนึ่งในหมู่คนรุ่นใหม่อย่างแท้จริง จะมีใครอีกที่มีสิทธิ์ใช้ฉายานั้น” เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ แนชไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องผิดปกติ หลั