บทที่ 1501

ซาเวียร์ยิ้มอย่างขมขื่น เขาตระหนักดีในขอบเขตความสามารถของตนและคิดว่าในช่วงชีวิตปัจจุบันนี้เขาไม่มีความหวังมากนัก นอกจากนี้ แม้ว่าเฟนด์จะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ แต่เขาก็คงไม่อาจทนที่จะเสียโอสถที่ได้ไป “ทุกคนควรมีเป้าหมาย ไม่งั้นเราจะต่างอะไรกับคนที่ตายไปแล้ว ทุกคนไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?” เฟนด์มองไปที่ฝูงชนและพูดในขณะที่หัวเราะ "ใช่ ฮ่าฮ่า!” ทุกคนหัวเราะ อนาคตทั้งหมดของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวัง “ลูกให้โอสถแก่ทุกคน แล้วตอนนี้ลูกจะใช้อะไรเพื่อฝึกฝนตัวเองล่ะ? ลูกไม่ได้พูดว่าลูกจะบรรลุไปยังขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงก่อนที่จะไปที่เขตของตระกูลคาเบลโลเหรอ?” แนชมองไปที่เฟนด์และยิ้มอย่างขมขื่น “อย่ากังวลไปเลยพ่อ ผมยังพอมีเวลาอีกหน่อยไม่ใช่หรือ? วันนี้และพรุ่งนี้ผมจะบ่มเพาะโอสถอีกสองสามเม็ด จากนั้นผมก็จะพยายามฝึกยุทธต่อไป ผมตัดสินใจแล้วว่าแม้ว่าผมจะล้มเหลวในครั้งนี้ก็ไม่เป็นไร ผมจะลองอีกรอบในครั้งต่อไป!” เฟนด์ยิ้มหวานและถามทุกคนอีกครั้ง "โอ้ ใช่ ผมคิดว่าคงจะไม่มีข่าวอะไรอีกแล้วใช่ไหม? หากไม่มี ทุกคนควรฝึกฝนให้หนักกับเวลาที่เหลืออยู่ สำหรับผู้ที่สามารถก้าวไปสู่อีกระดับหนึ่งได้ จงสร้างความก้าวหน