บทที่ 1493

หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว แนชก็ยิ้มออกมา “หึ ๆ ฉันพนันได้เลยว่าครั้งนี้คนของตำหนักนภาคงจะร้องไห้แทบตาย ที่นักสู้หกคนในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงเสียชีวิตไปในคราวเดียว นี่เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับพวกเขา! ในตอนแรก อาจพูดได้ว่าสี่เผ่าโบราณมีพลังและอำนาจเท่าเทียมกัน แต่ตอนนี้ ตำหนักนภา คงเป็นได้แค่ 'น้องเล็ก' ต่อหน้าเผ่าโบราณอีกสามเผ่าเท่านั้น!” เคนเนธรู้สึกตื่นเต้นนิด ๆ เมื่อนึกถึงปฏิกิริยาและการแสดงออกของเจ้าตำหนักนภา โจเอล คอลลินส์ เมื่อเขารู้ว่านักสู้ชั้นยอดของเขาทั้งหกคนตายไปแล้ว “ฉันไม่สนใจว่าโจเอลจะมีปฏิกิริยายังไง แต่ฉันอยากรู้มากกว่าว่าลิลลี่จะมีปฏิกิริยายังไงหลังจากที่เธอรู้เรื่องนี้!” แนชยิ้มตาม “บางทีพวกเขาอาจจะไม่คิดว่าเราเป็นคนฆ่าด้วยซ้ำ พวกเขาอาจคิดว่าคนจากสามเผ่าโบราณที่เหลือเป็นคนลงมือ!” "ใช่แล้ว พวกเขาคงไม่คิดว่า พวกเราสามคนสามารถฆ่านักสู้ชั้นยอดทั้งหกคนนนั้นได้!” เคนเนธพยักหน้าเห็นด้วย แม้ว่าเขาจะยังไม่หายจากอาการบาดเจ็บ แต่เขาก็รู้สึกมีความสุขที่แก้แค้น หลังจากเหาะมาได้ไม่ถึงชั่วโมง ในที่สุดที่บ้านพักของตระกูลวู๊ดก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเฟนด์กับคนอื่นๆ เซเลน่