บทที่ 1412

“ไอ้เด็กเหลือขอ! ไอ้เลวนี่มีไหวพริบมากเกินไป!” คลาวด์มองไปข้างหน้า เขาโกรธมากที่ตัวเองไล่ตามเขาไม่ทันอีกครั้งแล้ว หัวใจของเขารู้ดีว่าเขาต้องฆ่าเฟนด์ให้เร็วที่สุด มิฉะนั้น ผลของโอสถจะหายไปในไม่ช้า เมื่อเม็ดยาใช้ไม่ได้ผล ฝ่ายที่ต้องถูกฆ่าตายคงเป็นเขา ฟิ้ว! ความเร็วของเกมส์ไล่ล่าของทั้งคู่รวดเร็วมาก พวกเขาตัดผ่านอากาศไป “ฉันสงสัยว่าฤทธิ์โอสถจะอยู่ในร่างกายของเขาได้นานแค่ไหนกัน? กระดาษวิเศษของเจ้าสารเลวนั่น มันควรจะมีเวลาจำกัดด้วยไม่ใช่รึยังไง?” เฟนด์พึมพำกับตัวเองในขณะที่บินไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง "ไปลงนรกซะ!" ในเวลาเพียงไม่นานคลาวด์ก็ตามเขาทันอีกครั้ง เฟนด์ปรากฏตัวขึ้นในระยะการโจมตีของเขาอีกหน ดังนั้นเขาจึงกำหมัดแน่นและพุ่งออกไปทางเฟนด์อีกครั้ง กรร! มังกรขนาดใหญ่สองตัวปรากฏขึ้นภายในไม่กี่วินาที พวกมันตรงมาหาเฟนด์ ขณะคำรามด้วยความโกรธ “มันบ้าอะไรวะ! เขาตามทันอีกแล้ว!” เม็ดเหงื่อหยดลงบนหน้าผากของเฟนด์ เขาต้องหยุดและหันกลับไปต่อสู้อีกครั้ง แน่นอนว่าเขาใช้เทคนิคเดียวกับครั้งที่แล้ว เขาร่ายคลื่นประกายดาบทันที และหลบหนีไปด้วยดาบบินออกไปอีกครั้ง “หยุดอยู่ตรงนั้นนะ ไอ้เ*ร!” คลาว