บทที่ 1373

มุมปากของเควนตินกระตุกนิด ๆ เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น ผู้อาวุโสลำดับแรกของตระกูลฮันท์ก้าวออกมาและจ้องไปที่เชลบี้ด้วยความโกรธในขณะที่เขาพูดว่า “เชลบี้ ความหมายว่าไง? มันจะเหมือนกันได้ยังไง? นั่นคือลูกชายของหัวหน้าตระกูลฮันท์ของเรา และนายน้อยรองก็เป็นลูกชายที่น่าภาคภูมิใจที่สุดของหัวหน้าตระกูลเราด้วย นายน้อยรองไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์ แต่เขายังเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสองอีกด้วย คุณจะเปรียบเทียบเขากับอัจฉริยะของคุณได้ไง?” “ฮ่าฮ่า…! ดูเหมือนว่าพวกคุณไม่มีแผนที่จะปฏิบัติต่อพวกเขาทั้งหมดอย่างเท่าเทียมกัน!” เชลบี้ยิ้มอย่างเย็นชา “ถ้าเป็นอย่างนั้น พวกคุณก็ไม่ควรปล่อยให้ลูกชายของหัวหน้าตระกูลคุณเข้าร่วมการต่อสู้สิ!” "ใช่แล้ว! คุณกำลังจะบอกว่าลูกของเราไม่ใช่คนเหรอ?” “ครั้งนี้คุณทำเกินไปแล้วนะ ลูกชายของเราตายได้ แต่ลูกชายคุณตายไม่ได้? งั้นพวกคุณตั้งกฎสำหรับการแข่งขันครั้งนี้ขึ้นมาทำไม?” ผู้อาวุโสและหัวหน้าตระกูลบางคนจากตระกูลชนชั้นสามที่ยืนอยู่ข้างหน้าและเริ่มแสดงความไม่พอใจออกมาทีละคน ๆ ยังไงเสีย พวกเขาก็เริ่มกังวลว่าถ้าอัจฉริยะของพวกเขาเข้าใจเรื่องกฎการแข่งขัน พวกเขาคงรู้สึกว่าการแข่งขันครั้งน