บทที่ 1349

วูบ! คราวนี้นาธานเริ่มการโจมตีและบินไปในพริบตาเดียว กำปั้นของเขาพุ่งเข้าหาเฟนด์ เปรี้ยง! ไม่นานนักก็มีเสียงการปะทะอันน่าสะพรึงกลัวดังขึ้น เสียงนี้น่ากลัวกว่าการระเบิดครั้งก่อนมาก แต่นาธานทนได้เพียงแค่สองวินาที ก่อนที่เฟนด์จะถูกพัดจนปลิวไปด้านหลัง “นายน้อยเชิร์ช เกิด-เกิดอะไรขึ้น? คุณสู้หมอนั่นไม่ได้เหรอ?” ลูซี่รู้สึกมึนงงไปหมด เฟนด์บินออกไปและยืนอยู่หน้าหน้าผา เขาจ้องมองคนเหล่านั้นอย่างเหยียดหยามราวกับตนเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดในโลก สายตาของเขาทำให้ลูซี่สงสัยในความสามารถของนาธาน "ผม…" นาธานรู้สึกอายมาก เขากัดฟันและพลิกฝ่ามือ "ไม่ต้องห่วง เขาเชี่ยวชาญในการใช้พลังฉี แต่อาวุธของผมเป็นอุปกรณ์วิญญาณระดับกลาง” เขากล่าว “ฮึ่ม.. ด้วยทักษะการต่อสู้เบื้องต้นระดับสองของผม ไอ้นอกคอกนี่จะถูกผมบดขยี้แน่!” เฟนด์พลิกฝ่ามือและหยิบดาบสีดำออกมา เขาใส่พลังฉีเข้าไป หึ่ง! เสียงโลหะดังสะท้อนออกมาอย่างน่าสยดสยอง หมอกสีดำเริ่มห่อหุ้มใบมีด มันสั่นกระเพื่อมราวกับกำลังแกว่งไปมาราวกับกำลังร่ายรำ “ทำไมเสียงสะท้อนมันให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไป” ลูซี่ขมวดคิ้ว รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ราวกับดาบข