บทที่ 1314

"คุณจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ!" เฟนด์ยืดแขนยืดขาและพูดว่า "คุณเพิ่งมาที่นี่และกระหายที่จะฉวยโอกาสแย่งของจากคนอื่นเหรอ? น่าเสียดายจริง ๆ เพราะฉันไม่ใช่พวกขี้แพ้!” “เฮ้ ฉันเป็นหลานชายของผู้อาวุโสลำดับสองของตระกูลแซคคารีเลยนะ และฉันก็อยู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงแล้ว ดังนั้นถ้านายฉลาดพอ นายจงทิ้งหญ้าวิญญาณที่เพิ่งถอนมาไว้ซะ แล้วฉันจะปล่อยนายไป!” ชายจากตระกูลแซคคารีถือดาบด้วยมือข้างเดียว มีออร่ามากมายพุ่งออกมารอบ ๆ ตัวเขา “ตระกูลแซคคารีไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลวู๊ด แต่เราก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่เลวร้ายขนาดนั้นเหมือนกัน ฉันจะไม่ฆ่านายตราบใดที่นายมอบมันให้ฉัน เพราะยังไงซะ มันคงยากมากสำหรับนายกว่าจะได้กลายเป็นผู้สืบทอดหัวหน้าตระกูล ช่างน่าเสียดายถ้านายต้องมาตายที่นี่!” “คุณมั่นใจมากขนาดนั้นเลยแม้ว่าคุณจะอยู่แค่เพียงขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง?” เฟนด์พุ่งขึ้นฟ้าไปในพริบตา “เอาอย่างนี้ไหม? มอบดาบของคุณและทุกสิ่งที่คุณมีมา แล้วฉันจะไว้ชีวิตคุณ เพราะคุณเสนอที่จะไว้ชีวิตฉัน!” ชายคนนั้นผงะไปพักหนึ่ง แต่เขาก็กลับเป็นปกติอย่างรวดเร็ว “เฮ้ ไอ้นอกคอก นายนี่ช่างปากดีนักนะ” เขาพูดพร้อมยิ้มอย