บทที่ 1286

ถุย ถุย ถุย! เฮเลน่าถ่มน้ำลายสองสามครั้งทันทีหลังจากที่นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ออกไป เธอรู้สึกขยะแขยงจนต้องถุยน้ำลายและเช็ดปากหลายครั้ง “ฮ่าฮ่า! คุณหนูลำดับที่หนึ่ง คุณนี่ช่างสุดจริง ๆ ยอมเสียจูบแรกเพื่อใส่ร้ายผม!” เฟนด์หัวเราะเบา ๆ อยู่ข้าง ๆ “นี่คือหายนะของการพยายามทำร้ายคนอื่น! แล้วก็ อย่าลืมนะว่าครั้งนี้ผมเป็นคนช่วยคุณไว้ คุณเป็นหนี้บุญคุณผม!” เฟนด์พูดเสริม เฮเลน่าจ้องหน้าเฟนด์อย่างเอาเป็นเอาตายเมื่อได้ยินคำพูดของเขา “จากที่ฉันเห็น คุณกำลังเอาเปรียบฉันนะ! คุณยังกล้าพูดว่าฉันเป็นหนี้บุญคุณของคุณอีกเหรอ?” “จุ๊ จุ๊ จุ๊ ถ้าไม่ใช่เพราะผม นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์คงพาคนของเขาไปตระกูลคาเบลโลเพื่อสู่ขอคุณแต่งงานแล้ว คุณก็ควรจะขอบคุณผมที่ช่วยคุณจากเขาไม่ใช่เหรอ? เฟนด์เย้ยหยันอย่างเย็นชา ในสายตาของเฟนด์ เธอช่างสร้างปัญหาให้ตัวเอง ถึงอย่างนั้นเขาก็นึกอะไรบางขึ้นมาอย่างได้อย่างรวดเร็วแล้วหันหน้าไปเผชิญหน้ากับดาเนียลล่าที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเขา ตอนนี้ดาเนียลล่าเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความเกลียดชัง ใบหน้าของเธอจมลงไปในเหวที่ลึกที่สุดและเธอคงไม่มีความสุขไปกว่านี้อีกแล้ว