บทที่ 1273

"ฮ่า ๆ... ถูกต้อง ที่ฉันจะบอกคือตระกูลคาเบลโลไม่ต้องอยากจะทำอะไร!" เทรนตันหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วนก่อนจะโบกมือและพูดกับคนอื่น ๆ ในตระกูลตัวเองว่า "ไปกันเถอะ ไป!" เทรนตันพาพวกเขาไปที่ถนนหลังจากพูดจบ แต่เขาไม่รู้ว่าจะไปชนคนอีกกลุ่มแทนขณะที่ออกจากโรงแรม เขามีความสุขทันทีเมื่อเห็นคนกลุ่มนี้ เพราะนี่ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากตระกูลคาเบลโล เขารีบวิ่งไปหานายท่านคาเบลโลทันที "นายท่านคาเบลโล พวกเรานี่มันมีชะตาต้องกันจริง ๆ ใครจะรู้ว่าฉันจะได้มาเดินชนกันที่เมืองนี้! ชะตาลิขิตอะไรเช่นนี้!" "ฮ่า ๆ... ใช่ นานแล้วที่เราเจอกันครั้งล่าสุด นายท่านลาโกริโอ!" อเล็กซานเดอร์หัวเราะอย่างรังเกียจเล็กน้อย เขาไม่เคยชอบพวกลาโกริโอเลย เพราะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกวู๊ดและลิลลี่ก็เป็นภรรยาของแนช ดังนั้นตระกูลทั้งสองมักจะทะเลาะกันเสมอตอนที่ค้นหาของล้ำค่า "นายท่านคาเบลโล อีกอย่าง ฉันสงสัยอะไรอย่างน่ะ ฉันเพิ่งเจอลูกสาวลำดับสามของคุณและสงสัยว่าทำไมเธอถึงไปอยู่กับตระกูลวู๊ด? นอกจากนั้นยังพูดแทนพวกนั้นอีก ท้ายที่สุดแล้วคุณรู้ใช่ไหมว่าความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลคุณกับพวกวู๊ดไม่ได้ดีขนาดนั้นน่ะ?" เทรนตันรีบพูด เขาเสริมหลั