บทที่ 1224

“ม้าตัวนี้วิ่งเร็วมาก!” ไดอาเนียลล่าเคยขี่ม้ามังกรโลหิตมาหลายตัวตอนที่เธอยังเด็ก แม้ว่าตอนที่เธอโตขึ้นเธอจะเลิกขี่ไปแล้ว และหันมาฝึกวรยุทธแทน ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนนั่งข้างหลังเธอพร้อมกับเอาแขนโอบรอบเอวของเธอ เธอไม่คิดว่าจะมีวันแบบนั้นเหมือนกัน หัวใจของเธอเต้นรัวกระแทกกับซี่โครง มันรู้สึกเหมือนจะกระโดดออกมาจากอกของเธอ ทั้งหมดที่ไดอาเนียลล่าทำได้คือทำตัวปกติและพูดตามปกติ ด้วยหน้าอกของเฟนด์ที่แนบกับแผ่นหลัง เธอรู้สึกอายมากกว่าตอนที่เฟนด์แบกเธอเมื่อวานอีก ไม่นานนักเมื่อเฟนด์ตระหนักได้ถึงบางอย่าง เขาก็เตือนไดอาเนียลล่าอย่างรวดเร็วว่า “ไม่ ไม่ใช่ทางนั้น เรากำลังไปผิดทาง ไปทางขวา!” นั่นทำให้ไดอาเนียลล่าสับสน “แล้วทำไมคุณไม่พูดให้เร็วกว่านี้? ฉันไม่รู้ว่าตระกูลสาขาถัดไปของคุณตั้งอยู่ที่ไหน!” เธอไม่รู้ว่าจะต้องไปทางไหน เธอรู้เพียงว่าต้องวิ่งไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องและลืมถามเฟนด์ว่าควรจะไปทางไหน “มีกองกำลังเล็ก ๆ ที่พึ่งพาตระกูลของเราอาศัยอยู่ที่นั่น แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่สมาชิกในตระกูลสาขาของตระกูลวู๊ด แต่พวกเขาก็ปฏิบัติต่อตระกูลวู๊ดอย่างดี พวกเขาส่งทรัพยากรตามเปอร์เซ็นต์ที่เราร้องขอเสมอ เราไ