บทที่ 1203

“บ้าเอ๊ย เราจะทำยังไงดีเมื่อต้องเผชิญหน้ากับนักสู้ระดับเทพแท้จริง?” บางคนตกใจมากจนน้าซีด สำหรับปรมาจารย์หรือคนที่อยู่ระดับกึ่งเทพ ไม่มีทางที่จะเอาชนะคนที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงได้ ออร่าของเขาเพียงคนเดียวยังมีพลังมากขนาดนี้ มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะเข้าใกล้ตัวเขา ผู้อาวุโสพลิกฝ่ามือและหยิบวัตถุที่มีลักษณะคล้ายกระดองเต่าขนาดเล็กออกมา เขาถ่ายพลังฉีเข้าไป กระดองเต่าก็เปล่งแสงวาบออกมาก่อนที่จะขยายขนาดใหญ่ขึ้น สิ่งนั้นคือโล่จริง ๆ ด้วย ผู้อาวุโสยกโล่ขึ้นตรงหน้าเขาและถอนหายใจอย่างโล่งอก “แกมีสมบัตินี้อยู่จริงด้วย!” มันโรพูดไม่ออกเมื่อเห็นมัน ตามตรรกะแล้ว เขาควรจะเป็นคนที่ได้สมบัตินั้นมา เขาไม่คิดว่าผู้อาวุโสจะซ่อนมันไว้เพื่อตัวเอง ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขาตกอยู่ในอันตราย ผู้อาวุโสคงไม่เอามันออกมา และมันโรก็จะไม่มีทางรู้เลยว่าสมบัติดังกล่าวมีอยู่จริง ปัง! มีการโจมตีโดนบนโล่ แต่เมื่อมองไปที่มัน ก็ไม่เห็นเหลือรอยขีดข่วนใด ๆ เหลือบนกระดองเต่าเลย ทว่าการโจมตีที่ทรงพลังนั้นก็ทำให้เขาเซถอยหลังไปสองสามเมตรก่อนที่เขาจะกลับมาตั้งหลักได้อีกครั้ง ส่วนคนรอบข้าง แม้ว่าพวกเขาใช้ทักษะยุทธอย่าง